Στο παρελθόν αναρτήσαμε λίστες με τους πιο σατανικούς δολοφόνους είτε είναι άντρες είτε γυναίκες είτε ακόμα και παιδιά.
Η σημερινή λίστα περιλαμβάνει δολοφόνους που είναι λιγότεροι γνωστοί αλλά εξίσου κακοί και σατανικοί και με ψυχοπαθητική δίψα για αίμα..
10 - Cordelia Botkin
Η Cordelia Botkin ήταν η εν διαστάσει σύζυγός, ενός εξέχων επιχειρηματία στο Σαν Φρανσίσκο την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα. Εκείνη (41 ετών) συναντήθηκε με τον John Dunning (31), όταν το ποδήλατό του χάλασε στο πάρκο. Αν και παντρεμένος, άφησε τελικά τη γυναίκα του και ξεκίνησε με την Botkin σε μια ζωή γεμάτη τυχερά παιχνίδια, sex και αλκοόλ - όλα χρηματοδοτούμενα από την Botkin.
Τελικά αποφάσισε να σταματήσει αυτή την ζωή και να ξαναγυρίσει στην γυναίκα του.
Η Botkin μη θέλοντας να μείνει μόνη της, έστειλε ένα κουτί με δηλητηριασμένες καραμέλες στη σύζυγό του Dunning και το έκανε να μοιάζει με δώρο από έναν φίλο.
Η γυναίκα του Dunning μαζί με πέντε φίλους και τα μέλη της οικογένειας έφαγαν από τις δηλητηριασμένες καραμέλες. Η ίδια και η αδελφή της πέθαναν. Οι υπόλοιποι σώθηκαν.
Οι καραμέλες που περίσσεψαν ελέγχτηκαν από την αστυνομία και βρέθηκαν γεμάτες με αρσενικό.
Η Botkin καταδικάστηκε σε ισόβια. Πέθανε στην φυλακή σε ηλικία 56 ετών. Αιτία του θανάτου της ήταν: Μαλάκυνση εγκεφάλου από μελανχολία…
Δείτε το τρέιλερ από την ταινία The Mischievous Case of Cordelia Botkin
09 - Axeman of New Orleans
Στις 23 Μαΐου του 1918, ένας ιταλός μπακάλης ονόματι Joseph Maggio και η σύζυγος του σφαγιάστηκαν στον ύπνο τους, μέσα στο διαμέρισμα τους που βρισκόταν πάνω από το μπακάλικο. Μετά από έρευνα η αστυνομία ανακάλυψε ότι η πίσω πόρτα ήταν λαξευμένη έτσι ώστε να ήταν εύκολη η πρόσβαση για τον δολοφόνο.
Το όπλο της δολοφονίας ήταν ένα τσεκούρι, το οποίο και βρέθηκε στο διαμέρισμα καλυμμένο με το αίμα των Maggio. Τίποτα στο σπίτι δεν είχε κλαπεί παρόλο που υπήρχαν χρήματα σε κοινή θέα.
Το μόνο στοιχείο που βρέθηκε ήταν ένα μήνυμα από κιμωλία που είχε γραφτεί κοντά στο σπίτι των θυμάτων και έλεγε: “Mrs. Joseph Maggio will sit up tonight. Just write Mrs. Toney”.
Σχεδόν ένα μήνα μετά, έγινε και δεύτερο έγκλημα με τον ίδιο τρόπο.
Αυτή τη φορά θύματα ήταν ο Louis Bossumer και η γυναίκα του, μπακάλης και αυτός που ζούσε πίσω από το κατάστημα του.
Συνολικά δολοφονήθηκαν 8 άτομα από τον άνθρωπο με το τσεκούρι πριν οι δολοφονίες σταματήσουν το ίδιο ξαφνικά όπως ξεκίνησαν.
Δεν υπήρχαν ενδείξεις ούτε και ύποπτοι.
Τα εγκλήματα αυτά δεν λύθηκαν ποτέ..
08- Thomas Cream
Ο Cream ήταν γιατρός που ειδικευόταν κρυφά σε αμβλώσεις. Γεννήθηκε στη Σκωτία, σπούδασε στο Λονδίνο, εργάστηκε στον Καναδά και αργότερα στο Σικάγο και Ιλλινόις. Το 1881, βρέθηκε να είναι υπεύθυνος για την μοιραία δηλητηρίαση αρκετών ασθενών του.
Αρχικά δεν υπήρχε υπόνοια για φόνο σε αυτές τις περιπτώσεις άλλά ο ίδιος ο Cream, ζήτησε να γίνει νεκροτομή, προφανώς σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή.
Φυλακίστηκε στις φυλακές του Illinois και αποφυλακίστηκε στις 31 Ιουλίου του 1891 για καλή συμπεριφορά.
Μετακόμισε στο Λονδίνο όπου επανέλαβε τους φόνους, συμπεριλαμβάνοντας και πόρνες και σύντομα ξανασυνελήφθη.
Απαγχονίστηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1892. Σύμφωνα με το δήμιο, τα τελευταία λόγια του ήταν «Είμαι ο Τζακ ...», εννοώντας των Τζάκ τον Αντεροβγάλτη….
07 - Joseph Vacher
Ο Vacher ήταν ένας Γάλλος μανιακός δολοφόνος, γνωστός και ως «Ο γάλλος Αντεροβγάλτης" λόγω της σύγκρισης με τον πιο διάσημο, τον Τζακ ο Αντεροβγάλτης δολοφόνο του Λονδίνου, στην Αγγλία, το 1888.
Το σημαδεμένο του πρόσωπο και το χειροποίητο γούνινο καπέλο του έγινε το σήμα κατατεθέν του.
Κατά τη διάρκεια μιας τριετούς περιόδου, που αρχίζει το 1894, ο Vacher δολοφονηθεί και ακρωτηριάζει τουλάχιστον 11 άτομα (μία γυναίκα, πέντε έφηβες κοπέλες και πέντε έφηβα αγόρια). Πολλοί από αυτούς ήταν βοσκοί που παρακολουθούσαν τα κοπάδια τους σε απομονωμένα χωράφια.
Τα θύματα ήταν μαχαιρωμένα επανειλημμένα, με τα έντερα τους εκτός, βιασμένα και βιασμένα παρά φύση.
Ο Vacher ταξίδευε από πόλη σε πόλη, από την Νορμανδία ως την Προβηγκία μένοντας κυρίως στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας και επιβίωνε δουλεύοντας σε αγροκτήματα ως εργάτης.Συνελήφθη το 1897, ενώ προσπαθούσε να δολοφονήσει μια γυναίκα στα χωράφια. Ομολόγησε τις δολοφονίες, αλλά ισχυρίστηκε ότι ήταν τρελός γιατί τον δάγκωσε ένα άγριο σκυλί όταν ήταν παιδί. Άλλαξε αργότερα την ιστορία του και είπε ότι ήταν ένας αγγελιοφόρος του Θεού.
Ο Vacher εκτελέστηκε με λαιμητόμο δύο μήνες αργότερα, τα ξημερώματα της 31ης Δεκεμβρίου του 1898. Αρνήθηκε να βαδίσει προς την λαιμητόμο και έπρεπε να τον σύρουν δήμιοι.
Ο Vacher εκτελέστηκε με λαιμητόμο δύο μήνες αργότερα, τα ξημερώματα της 31ης Δεκεμβρίου του 1898. Αρνήθηκε να βαδίσει προς την λαιμητόμο και έπρεπε να τον σύρουν δήμιοι.
06 - Leonarda Cianciulli
Η Cianciulli είναι στη λίστα όχι για τον αριθμό των θυμάτων της, αλλά για αυτά που έκανε στα πτώματα.
Η Leonarda Cianciulli γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου του 1893, στην Montella, επαρχία του Avellino. Πιο γνωστή ως «Soap-Maker της Correggio», που δολοφόνησε τρεις γυναίκες στην Correggio μεταξύ 1939 και 1940, και μετέτρεψε το σώμα τους σε σαπούνι.
Έχοντας γεννηθεί από αποτέλεσμα βιασμού, πέρασε μια θλιβερή παιδική ηλικία με μια μισητή μητέρα. Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας δύο φορές.
Το 1914 παντρεύτηκε έναν υπάλληλο του ληξιαρχείου, τον Raffaele Pansardi, μετακόμισε στο Lariano της Alta Irpinia.
Το σπίτι τους καταστράφηκε από σεισμό το 1930, και μετακινήθηκαν για άλλη μια φορά, αυτή τη φορά για το Correggio, όπου η Leonarda άνοιξε ένα μικρό κατάστημα και έγινε πολύ δημοφιλής ως μια ωραία γλυκιά γυναίκα, μια αφοσιωμένη μητέρα και μια καλή γειτόνισσα.
Το 1939, ο γιός της Cianciulli έπρεπε να καταταγεί στον στρατό ενόψει του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και η ίδια ήταν αποφασισμένη να τον προστατεύσει με κάθε κόστος.
Ήρθε στο συμπέρασμα ότι η ασφάλεια του απαιτούσε ανθρωποθυσίες.
Μετά τη δολοφονία του πρώτου θύματος της με ένα τσεκούρι, απαλλάχτηκε από το σώμα της με τον εξής τρόπο (τα δικά της λόγια περιγράφουν):
«Έριξα τα κομμάτια σε μια κατσαρόλα, πρόσθεσα επτά κιλά καυστικής σόδας, που είχα αγοράσει για να κάνω το σαπούνι, και ανακάτεψα το σύνολο του μείγματος μέχρι τα κομμάτια να γίνουν ένα παχύς, σκούρος χυλός που έχυσα σε διάφορους κουβάδες και τα άδειαζα σε κοντινή δεξαμενή. Όσο για το αίμα, περίμενα μέχρι να πήξει, το ξέρανα στο φούρνο, και το ανακάτευα με αλεύρι, ζάχαρη, σοκολάτα, γάλα και αυγά, καθώς και ένα κομμάτι μαργαρίνης, ζυμώνοντας όλα τα υλικά μαζί . Έκανα ένα τραγανό κέικ τσαγιού και πρόσφερα στις κυρίες που ήρθαν να με επισκεφτούν, αν και έφαγα και εγώ μαζί τους. "
Το δεύτερο θύμα της Cianciulli σκοτώθηκε κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Τελικό θύμα της, η τραγουδίστρια της όπερας Virginia Cacioppo σκοτώθηκε κατά τον ίδιο τρόπο, αλλά με μια παραλλαγή:
"Αυτή κατέληξε στο δοχείο, όπως και τα άλλα δύο ... η σάρκα της ήταν λιπαρή και λευκή, όταν είχε λιώσει προσέθεσα ένα μπουκάλι Κολωνίας, και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα βρασμού είχα την ευκαιρία να κάνω ένα κρεμώδες σαπούνι. Έδωσα τα σαπούνια στους γείτονες και στους γνωστούς. Το κέικ, επίσης, ήταν καλύτερο: η γυναίκα ήταν πολύ γλυκιά ".
Η Cianciulli πιάστηκε λόγω ενός αυτόπτη μάρτυρα και βρέθηκε ένοχη για τις δολοφονίες. Καταδικάστηκε σε τριάντα χρόνια φυλακή, όπου πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία το 1970.
05- Henri Landru
Ο Landru ήταν ένας Γάλλος μανιακός δολοφόνος, και πραγματικός "Κυανοπώγωνας".
Γεννημένος στο Παρίσι, εγκατέλειψε το σχολείο και προσχώρησε στο γαλλικό στρατό. Όταν απολύθηκε είχε ένα παιδί με την ξάδελφη του και στη συνέχεια παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, που έκανε τέσσερα παιδιά μαζί της πριν την εγκαταλείψει.
Όταν οι γυναίκες πήγαιναν στο σπίτι του Landru, τις σκότωνε, τις ξεκοίλιαζε και τους έκαιγε μέρη από το σώμα τους στον φούρνο του.
Όταν τελικά συνελήφθη χάρη στην αδελφή ενός θύματος, κρίθηκε ένοχος με αποδείξεις τόσο τα βιβλία που κράταγε όσο και από τα σώματα που βρέθηκαν.
Απαγχονίστηκε 3 μήνες αργότερα το 1922.
04 - Servant Girl Annihilator
Ο δολοφόνος με το τσεκούρι του Austin, ήταν ένας μανιακός δολοφόνος του Τέξας μεταξύ του 1884 και 1885.
Πιστεύεται ότι δολοφόνησε τουλάχιστον επτά γυναίκες, ως επί το πλείστον υπηρέτριες, σέρνοντας τα θύματα του από τα κρεβάτια τους, βιάζοντας τα και ακρωτηρίαζε με τσεκούρι.
Πρώτο θύμα του ήταν η Mollie Smith, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1884. Πολλοί άνθρωποι συνελήφθησαν για αυτά τα εγκλήματα, αλλά κανένας δεν καταδικάστηκε.
Οι τελευταίες δολοφονίες ήταν ένα χρόνο μετά την πρώτη, και θύματα ήταν δύο πλούσιες λευκές γυναίκες, η Eula Phillips και η Sue Χάνκοκ, στο κεντρικό Austin, στις 24 Δεκέμβρη 1885.
Τα εγκλήματα αυτά αντιπροσώπευαν ένα πρώιμο παράδειγμα ενός κατά συρροή δολοφόνου στις Ηνωμένες Πολιτείες, τρία χρόνια πριν από τους φόνους του Τζακ του Αντεροβγάλτη στο Λονδίνο. Ορισμένοι μάλιστα προσπάθησαν να αποδείξουν ότι οι Annihilator και Τζακ ήταν ένα και το αυτό. Τα εγκλήματα αυτά δεν εξιχνιάστηκαν ποτέ..
03 - Harpe Brothers
Ο Micajah "Big" Harpe (1768 - Αύγουστος 1799) και ο Wiley "Little" Harpe (1770 - Ιανουάριος 1804) δρούσαν στις περιοχές του Τενεσί, Κεντάκι και στο Ιλινόις, στα τέλη του 18ου αιώνα.
Τα εγκλήματα τους φαίνετε να έχουν σαν κίνητρο περισσότερο την επιθυμία για αίμα παρά οικονομικό όφελος και μερικοί ιστορικοί αναφέρονται σε αυτούς ως τους πρώτους μανιακούς δολοφόνους κατά συρροή.
Ως νέοι οι Harpes, έζησαν μαζί με τις ινδιάνικες φυλές Creek και Cherokee, οι οποίοι διέπραξαν αγριότητες κατά των λευκών αποίκων και εναντίων άλλων ινδιάνων.
Αυτό έγινε και το χαρακτηριστικό των δολοφονιών τους.
Σφάγιαζαν οποιονδήποτε τους ενοχλούσε, ακόμα και μωρά παιδιά και όπως αναφέρει η R.E. Banta από το Οχάιο, ο Micajah Harpe, διάλυσε ακόμα και το κεφάλι της κόρης του σε ένα δέντρο, γιατί τον ενοχλούσε.
Αυτό είναι και το μοναδικό έγκλημα που θα ομολογήσει αργότερα.
Τον Ιούλιο του 1799, ο John Leiper μάζεψε ένα απόσπασμα για να εκδικηθεί τον φόνο ενός εκ των θυμάτων του (την κα Segal).
Ο Leiper έπιασε τον μεγάλο αδελφό πρώτα και τον πυροβόλησε. Τον αποκεφάλισε και έβαλε το κεφάλι του σε ένα στύλο σε μια τοποθεσία του Κεντάκι που είναι ακόμα γνωστή ως «Harpe’s Head».
Ο μικρός αδελφός Harpe διέφυγε αλλά τελικά συλήφθηκε και εκτελέστηκε με απαγχονισμό.
Ο Wyatt Earpe είναι ένας απόγονος των Harpes (οι περισσότεροι εκ των οποίων άλλαξαν το όνομά τους για να αποφύγουν την περιφρόνηση από τις κοινότητές τους).
02 - Earle Nelson
Ο Earle Leonard Nelson, γνωστός και ως Gorilla Killer (12 Μάη του 1897 - 13 Ιανουαρίου 1928), ήταν ένας Αμερικανός μανιακός δολοφόνος.
Στην ηλικία των 10, ο Nelson συγκρούστηκε με ένα τραμ, ενώ οδηγούσε το ποδήλατό του και έμεινε αναίσθητος για έξι ημέρες, μετά το ατύχημα. Αφού ξύπνησε, η συμπεριφορά του έγινε ασταθής και υπέφερε από συχνούς πονοκεφάλους και απώλεια μνήμης. Άρχισε την εγκληματική συμπεριφορά του νωρίς, και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια στις κρατικές φυλακές του San Quentin, το 1915, για την καταστροφή μιας καμπίνας που νόμιζε ότι ήταν εγκαταλελειμμένη.
Πέρασε αργότερα αρκετό καιρό σε ψυχιατρία.
Ο Nelson ξεκίνησε τα σεξουαλικά εγκλήματα του όταν ήταν 21 ετών. Το 1921 προσπάθησε να κακοποιήσει ένα 12χρονο κορίτσι που ονομαζόταν Mary Summers, αλλά τον απέκρουσε όταν άρχισε να ουρλιάζει για βοήθεια.
Ξαναμπήκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο και όταν αφέθηκε ελεύθερος το 1925, άρχισε το δολοφονικό του ξεφάντωμα.
Τα θύματα του Nelson ήταν κυρίως γυναίκες ιδιοκτήτριες πανδοχείων, τις οποίες προσέγγιζε ως ενοικιαστής. Αφού κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους, τις σκότωνε με στραγγαλισμό και επιδιδόταν σε νεκροφιλία με τα πτώματα τους.
Δολοφόνησε πάνω από 20 άτομα και τελικά συνελήφθηκε και απαγχονίστηκε το 1928.
01 - Béla Kiss
Ο Béla Kiss (γεννήθηκε το 1877) ήταν ένας Ούγγρος μανιακός δολοφόνος. Θεωρείται ότι έχει δολοφονήσει τουλάχιστον 24 νεαρές γυναίκες και προσπάθησε να τις βάλει σε άλμη μέσα σε μεταλλικά βαρέλια που είχε στο σπίτι του.
Στο επάγγελμα γανωματής ζούσε στο Cinkota (μια πόλη κοντά στη Βουδαπέστη) από το 1900.
Ήταν ερασιτέχνης αστρολόγος και ήταν λάτρης στις απόκρυφες πρακτικές.
Όταν επιστρατεύτηκε από τον στρατό, έφυγε από την πόλη.
Τον Ιούλιο του 1916 η αστυνομία της Βουδαπέστης έλαβε μια κλήση από έναν κάτοικο της Cinkota, ο οποίος είχε βρει επτά μεγάλα μεταλλικά βαρέλια.
Ο επικεφαλής αστυνομικός Charles Nagy, ανέλαβε την έρευνα και άνοιξε ένα από τα βαρέλια. Εκεί ανακάλυψε το πτώμα μια γυναίκας που είχε στραγγαλιστεί.
Ανακάλυψαν και τα υπόλοιπα με το ίδιο φρικιαστικό περιεχόμενο.
Μετά από έρευνα στο σπίτι του Kiss ανακάλυψαν 24 βαρέλια και η οικονόμος του διαβεβαίωνε την αστυνομία ότι δεν είχε ιδέα για τις δολοφονίες και τους έδειξε ένα μυστικό δωμάτιο του Kiss. Το δωμάτιο ήταν γεμάτο με βιβλία και ένα γραφείο γεμάτο με επιστολές και την αλληλογραφία του Kiss με 74 γυναίκες, όπως επίσης και ένα άλμπουμ φωτογραφιών.
Πολλά από τα βιβλία που υπήρχαν εκεί, ήταν για δηλητήρια και στραγγαλισμούς.
Ο Kiss βρέθηκε να αναρώνει σε ένα νοσοκομείο της Σερβίας, όπου και δραπέτευσε.
Ποτέ δεν πιάστηκε, αλλά μαρτυρίες υποστηρίζουν ότι τον είδαν σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και το μετρό της Νέας Υόρκης.
Ποτέ δεν πιάστηκε, αλλά μαρτυρίες υποστηρίζουν ότι τον είδαν σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και το μετρό της Νέας Υόρκης.
http://himaira.blogspot.com/2011/03/10.html
|
|
