Αγκελα Μέρκελ
εμφανίζεται αρνητική σε ριζικές κινήσεις υπολογίζοντας και το εσωτερικό πολιτικό κόστος και η όποια απόφαση είναι βέβαιο ότι θα συνοδευθεί με αυστηρούς όρους, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Στο εσωτερικό, τα σκληρά μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση έχουν βυθίσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση, το κυβερνητικό στρατόπεδο ύστερα από 10 μήνες περίπου από την εφαρμογή του μνημονίου, εμφανίζεται αποδιοργανωμένο, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν κατακόρυφη άνοδο της δυσαρέσκειας και η ανησυχία των πολιτών για το αύριο έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ελάχιστοι υπουργοί δείχνουν να πιστεύουν την πολιτική που εφαρμόζουν, οι διαφοροποιήσεις είναι στην ημερήσια διάταξη και οι κόντρες μεταξύ τους πληθαίνουν, αναδεικνύοντας το έλλειμμα πυξίδας.
Μέσα σ’ όλα αυτά, ώς το τέλος Μαρτίου ο Γ. Παπανδρέου πρέπει, με βάση όσα έχουν καταγραφεί στο αναθεωρημένο μνημόνιο, να παρουσιάσει την «Εκθεση Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής», που θα προβλέπει μόνιμα μέτρα περίπου 26 δισ. ευρώ ώς το 2015.
Η έκθεση θα υιοθετηθεί από το υπουργικό συμβούλιο μέχρι τα μέσα Απριλίου και θα ψηφιστεί από τη Βουλή ώς τα μέσα Μαΐου.
Εχει τη δύναμη η κυβέρνηση να σηκώσει αυτό το βάρος; Μπορεί να διαχειριστεί τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις και να πείσει τον ελληνικό λαό για τα νέα μέτρα λιτότητας; Εχει τα αποθέματα ώστε να προωθήσει τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές για τις οποίες μιλάει;
Ποιες κινήσεις είναι αυτές που μπορεί να αναστρέψουν το αρνητικό ντόμινο και να δώσουν προοπτική ώστε να μην έχει την τύχη των κυβερνήσεων της Ουγγαρίας και της Ιρλανδίας, που συνετρίβησαν στις κάλπες μετά την εφαρμογή των αντίστοιχων μνημονίων; Οι φωνές που ζητούν ριζικές πρωτοβουλίες, από ένα ριζικό ανασχηματισμό με επιστράτευση δυνάμεων και άλλον τρόπο λειτουργίας έως προσφυγή στο λαό, πληθαίνουν. Ο ορίζοντας των αποφάσεων είναι το τέλος Μαρτίου. Κι όλα είναι ανοιχτά.
troktiko
|
|
