παραπέρα πορεία της (με ό,τι θα σημαίνει και γι αυτούς το αποτέλεσμα αυτής της απόφασης) και αμέσως θα προσφύγει σε άλλες πηγές άντλησης ρευστότητας για τα ελληνικά ταμεία, έξω απο τις αγορές και την ευρωζώνη. Ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος για την μεγάλη μάχη, που σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει εκλογές (δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να υπονομεύσει αυτές τις στιγμές την εθνική προσπάθεια) και σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ούτε καν "ελεγχόμενη χρεωκοπία", όπως θα ήθελαν πολλοί εντός και εκτός Ελλάδας και "τζογάρουν" επάνω σε αυτό πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά.
Στο γήπεδο της χρεωκοπίας παίζουν οι...χρεωκοπημένοι, αυτοί που έχουν να χάσουν πολλά και λένε "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων".
Στο σημείο αυτο θα αφήσω τον ίδιο τον πρωθυπουργό να μας μιλήσει γι αυτή τη μάχη (το κείμενο είναι από όσα είπε χθες το βράδυ μόνο στους υπουργούς και έχει στη διάθεση του το i-R). Το παραθέτω γιατί εχει και την ιστορική, αυτονόητη αξία του:
«Σας κάλεσα σήμερα εδώ, γιατί έχουμε μπροστά μας σημαντικές μάχες και αποφάσεις.
Έχουμε την 11η Μαρτίου, που είναι μια πρώτη συνάντηση της Ευρωζώνης σε επίπεδο Κορυφής και μετά στις 25 Μαρτίου, για τις τελικές κρίσιμες αποφάσεις γύρω από την οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ευρωζώνη, αλλά και ευρύτερα την Ευρώπη το τελευταίο έτος και όχι μόνο.
Εμείς - μην μπω σε λεπτομέρειες - ξέρετε πολύ καλά τι κληρονομήσαμε, αναλάβαμε να διαχειριστούμε μια πολύ βαριά κληρονομιά. Υπενθυμίζω ότι, σαν σήμερα πριν από 7 χρόνια ακριβώς ανέλαβε η ΝΔ τη διακυβέρνηση της χώρας, ίσως να είναι σημαδιακό.
Καταφέραμε, για να μην χρεοκοπήσει η χώρα να διαμορφωθεί ένας μηχανισμός στήριξης στην ΕΕ, ο οποίος αυτή τη στιγμή μας επιτρέπει να συνεχίζουμε μια σχετικά κανονική πορεία χρηματοδότησης της οικονομίας μας και των αναγκών μας, σε επίπεδο κρατικών δαπανών. Παράλληλα, βεβαίως, με ένα πρόγραμμα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει χρόνιες παθογένειες, και του χρέους και του ελλείμματος, όπως τα χρόνια προβλήματα που έχουμε σαν κοινωνία, οικονομία, αναπτυξιακά και άλλα.
Αυτό το πρόγραμμα είχε και έχει ως στόχο να μπορούμε το συντομότερο να σταθούμε πάλι στα πόδια μας, να μπορούμε να βγούμε στις αγορές, να μπορούμε να χρηματοδοτούμε τις ανάγκες μας μέσα από μια κανονική διαδικασία. Βεβαίως, αυτό θα είναι ένα δείγμα και εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία και για την πορεία, την προοπτική μας.
Όμως, το κλίμα στις αγορές, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, όπως και αυτές τις μέρες, δεν είναι θετικό. Όχι απέναντί μας, αλλά γενικότερα, έχουν αναδειχθεί δυσκολίες και σε άλλες χώρες, ευρύτερα στην Ευρωζώνη. Το είχαμε βεβαίως πει από την αρχή αυτό, τις πρώτες μέρες, όταν πέρσι ξέσπασε η κρίση, ότι το θέμα είναι μεν και ελληνικό, αλλά βεβαίως και της Ευρωζώνης, όπως και του τρόπου λειτουργίας των αγορών και είχαμε επισημάνει ότι υπάρχει ανάγκη πιο ουσιαστικής παρέμβασης.
Οι λόγοι που έχουν δημιουργήσει κλίμα πολύ αρνητικό απέναντι στην Ευρωζώνη είναι διάφοροι, να αναφερθώ για παράδειγμα στη σημερινή εξέλιξη με τους οίκους αξιολόγησης.
Πολλές φορές οι αξιολογήσεις αυτές αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι την Ελλάδα, όπως και το κλίμα που επικρατεί στις αγορές. Θεωρούμε αδικαιολόγητη αυτή την νέα υποβάθμιση, μιας και δεν έχει καμία βάση σε σχέση και με την πορεία του προγράμματός μας.
Μια άλλη υπόθεση των τελευταίων μηνών ήταν η Ιρλανδία. Το πρόβλημα της Ιρλανδίας, το μεγάλο πρόβλημα των τραπεζών το οποίο επιβαρύνει και το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματά και δημιουργεί καταστάσεις που είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν μέσα από τις αγορές. Γι’ αυτό και μπήκε στον μηχανισμό. Προχθές, που ήταν εδώ η αντιπροσωπεία του Εργατικού Κόμματος της Ιρλανδίας, αναφερόταν σε κάτι που και εμείς αναφερόμαστε, στον πελατειακό καπιταλισμό, που μας έφερε εδώ. Αυτοί χρησιμοποιούν μια παρόμοια δική τους έκφραση με την οποία εννοούν την αδιαφάνεια, την ευκολία να χρησιμοποιηθεί ένα σύστημα από ένα κατεστημένο πολλών χρόνων.
Ένα τρίτο σημείο το οποίο διαμόρφωσε το κλίμα είναι η απόφαση, το ρίσκο για πιθανές μελλοντικές αναδιαρθρώσεις, να μεταφέρεται περισσότερο στους ιδιώτες, δηλαδή στις ίδιες τις αγορές, στις ίδιες τις τράπεζες.
Θεωρητικά μοιάζει καλό, αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα οι αγορές να το υπολογίζουν στις προβλέψεις τους, και να το μετακυλύουν στις χώρες που έχουν υψηλότερο ρίσκο, με υψηλότερα επιτόκια, για να αντισταθμίσουν το ρίσκο. Είναι ουσιαστικά μια αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία, διότι μεταφέρουν οι αγορές το ρίσκο στις χώρες, αντί να το αναλαμβάνουν οι ίδιες. Σαφώς, υπάρχει και ο φόβος των αγορών, είτε αφορά στο χρέος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε στο τραπεζικό σύστημα το οποίο ακόμα, όχι μόνο εδώ αλλά και διεθνώς και στις ΗΠΑ, περνάει μια φάση έλλειψης εμπιστοσύνης ακόμα και μεταξύ των τραπεζικών ομίλων. Όλο αυτό δημιουργεί ένα κλίμα πολύ αρνητικό.
Δίνουμε λοιπόν στην ΕΕ μια μάχη δημοκρατίας, με την έννοια ότι ή εμείς ως πολιτικοί καλούμαστε να καθορίσουμε τις πολιτικές για να ηρεμήσουμε, να τιθασεύσουμε και να αξιοποιήσουμε τις αγορές προς όφελος των πολιτών αντί οι αγορές να συνεχίζουν να κινούνται με φόβο αλλά πολλές φορές και με ιδιοτελείς, κερδοσκοπικούς σκοπούς και να δημιουργούν προβλήματα στις πολιτικές και στις αποφάσεις μας όσο και αν είναι σωστές, τεκμηριωμένες, όσο και αν υπάρχει υποστήριξη από λαούς και κυβερνήσεις.
Αυτή η μάχη μέχρι την 25η Μαρτίου, θεωρώ ότι είναι κρίσιμη. Βεβαίως, δεν είναι το τέλος του κόσμου η 25η Μαρτίου. Εάν δεν υπάρξουν θετικές αποφάσεις, εμείς, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συνεχίσουμε το πρόγραμμά μας, αλλά να ρίξουμε όλο και μεγαλύτερο βάρος στις δικές μας δυνάμεις.
Αλλά από την άλλη μεριά, και καλά να πάει αυτή η μάχη, δεν σημαίνει ότι επειδή δημιουργήθηκε ένα καλύτερο κλίμα εμείς δεν θα πρέπει να κάνουμε τις μεγάλες αλλαγές ή να εφαρμόσουμε τις αλλαγές τις οποίες έχουμε αποφασίσει. Το χρέος, σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν είναι πιο διαχειρίσιμο θα είναι υπαρκτό και πολύ υψηλό. Αυτή είναι η «παρακαταθήκη» που άφησε πίσω της η ΝΔ στον Ελληνικό λαό. Και βεβαίως, έχουμε ακόμα τη μάχη της εφαρμογής των αλλαγών. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την μείωση των μισθών ή των συντάξεων, αλλά είναι κάτι πολύ ευρύτερο, ένα κρατικό σύστημα, μια δομή που δεν είναι παραγωγική, που είναι αδιαφανής, όπου υπάρχει ανομία, έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Και αυτό βεβαίως, δεν είναι κάτι το οποίο το λύνεις μόνο με νόμους.
Αυτό δείχνει το μέγεθος της προσπάθειας που έχουμε μπροστά μας αλλά βεβαίως και την ευκαιρία που έχουμε, γιατί υπάρχουν πολλά περιθώρια, αν αυτά τα διαχειριστούμε αποτελεσματικά.
Η πρόταση που υπάρχει στο τραπέζι διαμορφώνεται στη βάση των αποφάσεων του Φεβρουαρίου. Αναφέρεται στην ετοιμότητα της ΕΕ να εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα της ζώνης του Ευρώ στο σύνολό της, να διαφυλαχθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα, να εξασφαλιστεί ότι η ζώνη του Ευρώ θα αντεπεξέλθει επιτυχώς στην κρίση. Και περιλαμβάνει δέσμη προτάσεων που θα οριστικοποιηθεί τον Μάρτιο και αφορά και τη συνέχιση της επιτυχούς εφαρμογής των ισχυόντων προγραμμάτων με την Ελλάδα και την Ιρλανδία.
Θέση μας είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα συνολικό πακέτο λύσης - και θέλω να σας πω ότι, εδώ θα δώσουμε τη μάχη. Εμείς θέλουμε να υπάρχει ένα συνολικό πακέτο. Όπως έχετε ακούσει υπάρχουν διάφορα στοιχεία, όπως η οικονομική διακυβέρνηση, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που έχουν προτείνει Μέρκελ και Σαρκοζί, ο μελλοντικός μηχανισμός, η διαχείριση του χρέους και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν η Ελλάδα και η Ιρλανδία και άλλες χώρες.
Επειδή μπορεί να δούμε αποσπασματικές προσπάθειες διαπραγμάτευσης είτε για ιδεολογικούς λόγους, είτε για εσωτερικούς λόγους σε κάθε χώρα απέναντι στην κοινή γνώμη, είτε λόγω ενός εύκολου λαϊκισμού, εμείς θα επιμείνουμε. Θα δεχθούμε ως μόνη λύση, μια λύση πακέτο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Αυτή είναι η λύση που θα βοηθήσει την Ευρώπη, την Ευρωζώνη, το Ευρώ και βεβαίως, την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που χτυπιούνται από τις αγορές.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι, αυτό απαιτεί εκ μέρους μας και την αυστηρή τήρηση των στόχων και των δεσμεύσεών μας, όπως και των αλλαγών που πρέπει να γίνουν.
Όπως υπάρχει και από την ΕΕ συνολικά η ευθύνη να διαμορφώσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον γα το Ευρώ, επομένως και για την διαχείριση του χρέους, προκειμένου να πειστούν οι αγορές.
Επαναλαμβάνω: Αυτό απαιτεί λύση-πακέτο. Ή θα έχουμε λύση-πακέτο, συνολική λύση ή δεν θα έχουμε λύση. Αυτή είναι η θέση μας.
Είναι η ευκαιρία επιτέλους, να κατανοήσει η ΕΕ ότι πρέπει να πάρουμε τέτοιες αποφάσεις που θα είναι αποτελεσματικές απέναντι στις αγορές. Διότι συνεχώς παίρνουμε αποφάσεις που είναι ένα βήμα πίσω από τις συνθήκες που διαμορφώνουν οι λεγόμενες αγορές.
Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη.
Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας, είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα σημείο σταθερότητας σε αυτή την περιοχή, που δοκιμάζεται ιδιαίτερα αυτή την εποχή στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και βεβαίως και στον Αραβικό κόσμο. Στη γειτονιά μας δεχόμαστε πιέσεις γύρω από το θέμα των προσφύγων, πιθανών προσφύγων και ίσως αυτό να ενταθεί, αλλά πέρα από αυτό και να μην υπήρχε το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα που είναι πολύ σημαντικό, η όλη κατάσταση στην περιοχή είναι ρευστή και πιστεύω ότι γι’ αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο στο οποίο εμείς πρέπει να επιμείνουμε. Ότι η σταθεροποίηση στις χρηματοπιστωτικές αγορές, της δικής μας χώρας και οικονομίας είναι πολύ σημαντική. Από τη δική μας μεριά κάνουμε αυτό που πρέπει, αυτό που οφείλουμε και είμαστε σε έναν δρόμο που έχει αξιολογηθεί θετικά. Αυτή η αξιοπιστία είναι το διαπραγματευτικό μας χαρτί αυτή τη στιγμή, διότι αν δεν υπήρχε αυτό, θα ήταν πολύ δύσκολο να εισακουστούμε για το ο,τιδήποτε. Πάνω σε αυτή τη βάση κάνουμε την διαπραγμάτευση.
i-reportergr
|
|
