δραχμή θα γινόταν με ταυτόχρονη υποτίμηση του νομίσματος. Π.χ εάν η υποτίμηση ήταν της τάξης του 50% για την αγορά προϊόντος αξίας 1 ευρώ οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώνουν 511,125 δραχµές αντί για 340,75 που είναι η κλειδωμένη ισοτιµία µε την οποία η χώρα εισήλθε στο ευρώ το 2001.
Μέσα σε μια νύχτα θα σημειωνόταν δραματική αύξηση των τιμών, καθώς η χώρα μας εισάγει το μεγαλύτερο μέρος όσων καταναλώνει (τροφή, ρούχα, ηλεκτρικές - ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα κ.ά.) όσο και πρώτες ύλες και µηχανολογικό εξοπλισµό για την εγχώρια παραγωγή.
Ολέθριες θα ήταν οι συνέπειες και στον τραπεζικό τομέα, αφού η κεφαλαιακή δομή των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων θα αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα, όπως σημαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, και καμία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος. Τα μοναδικά οφέλη, που μπορούν να εντοπιστούν, είναι στον τουρισμό, σε μια χώρα όμως πολύ φθηνή και όχι ένα κράτος ευρωπαϊκού επιπέδου
.
|
|
