Ζει καθημερινά ανάμεσα στα μεγάλα αστέρια της Μπαρτσελόνα, τον Lionel Messi, τον Andrés Iniesta , τον Bojan Krkic, τον Victor Valdes και όλους τους άλλους. Βλέπει σιγά-σιγά τα όνειρα του να γίνονται πραγματικότητα και ήδη το όνομα του, αν και είναι μόλις 12 ετών, συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα ανερχόμενα ποδοσφαιρικά ταλέντα.
Ο Θεσσαλονικιός, Γιώργος Σπανουδάκης, ανήκει στο δυναμικό μίας από τις μεγαλύτερες Ακαδημίες ταλέντων του κόσμου, αυτή της...
“lamasia” και, ομολογουμένως, είναι ένα όνομα που θα μας απασχολήσει πολύ τόσο για το ποδοσφαιρικό του ταλέντο όσο και για τον υπέροχο χαρακτήρα του.
Ο Γιώργος μιλάει για τη ζωή του στη Βαρκελώνη, για την μεγάλη του αγάπη, την Μπαρτσλόνα, και για τα σχέδια του.
Ο Giorgio, όπως τον αποκαλούν οι συμπαίχτες, του γεννήθηκε στις 25/11/1998 στην Θεσσαλονίκη και σε ηλικία 2 ετών μετακόμισε με τους δικούς του στη Γερμανία.
Από την ώρα που θυμάμαι τον εαυτό μου, μας λέει, μου άρεσε η μπάλα.
Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα όταν μπήκε στα 6, άρχισε να ασχολείται σε καθημερινή βάση με την "στρογγυλή θεά", με τον πατέρα του Κωνσταντίνο, να τον γράφει στην ομάδα της Χάσλοκ (04/05), της γερμανικής πόλης στην οποία κατοικούσε με την οικογένειά του.
Από την πρώτη στιγμή το ταλέντο του ξεχώρισε και την αμέσως επόμενη χρονιά πήρε μεταγραφή για την Όπελ Ρούσενχαϊμ (06/07). Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι της Άϊντραχτ Φρανκφούρτης και κινήθηκαν αμέσως για την απόκτηση του (07/08). Έτσι σε ηλικία μόλις 8 ετών ο Γιώργος έπαιζε στις ακαδημίες ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους του γερμανικού ποδοσφαίρου στον οποίο παρέμεινε για δυο χρόνια.
Οι πολύ καλές του εμφανίσεις με την Άϊντραχτ Φρανκφούρτης απασχόλησαν αμέσως τους ανθρώπους τεράστιων ποδοσφαιρικών συλλόγων, όπως της Τσέλσι, της Μπαρτσελόνα, της Σπόρτινγκ Λισαβόνας και πολλών άλλων οι οποίοι πραγματοποίησαν κινήσεις για την απόκτηση του.
Από τον Αύγουστο του 2009 ανήκει στους Καταλανούς, που έσπευσαν να τον αποκτήσουν. O Giorgio, μέρα με την μέρα, με αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο, δικαιώνει τους ανθρώπους της “lamasia” οι οποίοι των επέλεξαν και πλέον γνωρίζουν ότι έχουν στα χέρια τους έναν πολύ μεγάλο παίχτη που αξίζει να επενδύσεις στις δυνατότητες του.
-Μαθαίνεις ότι μια ομάδα-θρύλος, η Μπάρτσελόνα, ενδιαφέρεται για εσένα, πως αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή;
Δεν το γνώριζα από την αρχή ότι η Μπαρτσελόνα, ενδιαφέρεται για εμένα, γνώριζα για άλλες ομάδες αλλά όχι για την Μπάρτσα, με είδαν σε ένα τουρνουά και με πήραν αμέσως. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, με ήθελαν και άλλες ομάδες, αλλά για την Μπάρτσα δεν το σκέφτηκα καθόλου.
- Ποια είναι η αντιμετώπιση των συμπαικτών σου, όταν βλέπουν έναν Έλληνα να αγωνίζεται, σε μια ξένη ομάδα;
Η αντιμετώπιση τους απέναντι μου δεν έχει να κάνει τόσο επειδή είμαι Έλληνας, αλλά όσο να είναι για έναν που έρχεται από το εξωτερικό είναι δύσκολο. Πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα, να μάθει τη γλώσσα, να κάνει φίλους και ακόμη να συνηθίσει σε ένα πολύ διαφορετικό ποδόσφαιρο.
- Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στις Ακαδημίες, όπως λέγεται; Είναι στους στόχους σου κάποτε να αγωνιστείς στη μεγάλη ομάδα της Μπαρτσελόνα;
Ο ανταγωνισμός είναι πάρα πολύ μεγάλος, κάθε χρόνο έρχονται πάρα πολλοί καλοί παίχτες και εσύ πρέπει να βελτιώνεσαι συνέχεια για να μπορείς να τους ανταγωνιστείς. Θέλω πάρα πολύ να φτάσω μέχρι την πρώτη ομάδα, αλλά έχω πολύ δουλειά και δρόμο ακόμη για να τα καταφέρω.
- Πολλοί σε αποκαλούν τον «μικρό Μέσι», φοράς και τη φανέλα με τον αριθμό 10, τι σημαίνουν όλα αυτά για εσένα και πως τα αντιμετωπίζεις;
Να σας πω την αλήθεια, δεν μου αρέσει πολύ όταν το ακούω αυτό. Είμαι πολύ μικρός για να λένε τέτοια πράγματα. Εγώ πιστεύω ότι ο κάθε παίχτης είναι διαφορετικός και έχει τη δική του προσωπικότητα. Εδώ στις Ακαδημίες το δέκα δείχνει απλά τη θέση που παίζεις, δεν έχουμε σταθερά νούμερα, αν με βάλει ο προπονητής σε άλλη θέση, για παράδειγμα δεξιά στο κέντρο, τότε φοράω το οχτώ.
-Έχεις γνωρίσει κάποια από τα μεγάλα αστέρια της Μπάρτσα, πως ήταν η επαφή μαζί τους, Σας μιλάνε; Σας δίνουν ενδεχομένως κάποιες συμβουλές, αν ναι, έχεις κρατήσει κάποια και από ποιόν;
Ναι, τους έχω γνωρίσει όλους τους παίχτες της ομάδας, τώρα που έχουμε μεταφερθεί στην καινούρια lamasia, η οποία είναι μέσα στο προπονητικό κέντρο, είμαστε κάθε μέρα μαζί, τρώμε πολλές φορές μαζί και κοιμούνται κιόλας εκεί πριν από κάθε παιχνίδι.
Όλοι τους είναι πάρα πολύ καλοί μαζί μας, μας μιλάνε, μας στηρίζουν, μας δίνουν συμβουλές. Αυτό που μου έχε μείνει στο μυαλό είναι τα λόγια του Iniesta, ο οποίο μια φορά μου είχε πει, να μην στενοχωριέμαι που ζω μόνος μου και ότι αυτά που δεν έχω τώρα, θα τα έχω αργότερα.
- Έχεις κάνει καλούς φίλους μέσα από την ομάδα;
Φυσικά, οι καλύτεροι φίλοι μου είναι μέσα από την ομάδα. Με αυτά τα παιδιά μένουμε κάθε μέρα μαζί, κάνουμε πολλά κοινά πράγματα. Από την ομάδα μου, μόνο εγώ και ένα παιδί από το Καμερούν είμαστε από την lamasia.
- Ποια είναι η καθημερινότητα σου στη Βαρκελώνη; Περιέγραψε μας μια μέρα σου; Πας σε Ελληνικό σχολείο;
Δεν πηγαίνω σε ελληνικό σχολείο, πρέπει να παρακολουθώ καταλανικό, αλλά ούτως ή άλλως εδώ δεν έχει κάποιο ελληνικό σχολείο. Η μέρα μου είναι σχετικά γεμάτη, μέχρι το μεσημέρι είμαστε όλα τα παιδιά στο σχολείο, μετά γυρνάμε στην lamasia, τρώμε και στις 4 κάνουμε τα μαθήματα μας για την επόμενη ημέρα. Έχουμε δασκάλους οι οποίοι μας βοηθάνε πολύ για να ήμαστε εντάξει με το σχολείο μας. Στις 7 κάθε απόγευμα έχουμε προπόνηση μέχρι τις 8.30 το βράδυ. Στη συνέχεια τρώμε όλοι μαζί βραδινό και μετά απασχολούμε λίγο στο Ίντερνετ ή βλέπω λίγη τηλεόραση μέχρι να κοιμηθώ.
- Οι φίλοι και οι συγγενείς σου στην Ελλάδα τι σου λένε για τις επιτυχίες σου;
Όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς μου στην Ελλάδα, είναι πολύ χαρούμενοι για εμένα και πάντα μου λένε τα καλύτερα λόγια.
- Ελληνικό ποδόσφαιρο παρακολουθείς; Ποιον Έλληνα ποδοσφαιριστή θαυμάζεις;
Ναι, προσπαθώ να παρακολουθώ ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν μπορώ βλέπω τα γκολ στο youtube! Ο Τοροσίδης θεωρώ ότι είναι ένας πάρα πολύ καλός παίχτης.
- Θα ήθελες στο μέλλον να αγωνιστείς σε κάποια ελληνική ομάδα; Είναι μέσα στα όνειρα σου να αγωνιστείς κάποια μέρα με τη φανέλα της Εθνικής μας;
Βέβαια, κάποια στιγμή γιατί όχι, ποιος ποδοσφαιριστής δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι όμως ότι για να φτάσω μέχρι εκεί, θέλει πάρα πολύ δουλεία, ακόμη και τύχη.
- Τι πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάποιος νεαρός ποδοσφαιριστής, για να γίνει πολύ καλός και να φτάσει σε μια μεγάλη ομάδα; Τι θα συμβούλευες τους συνομηλίκους σου που τους αρέσει τo ποδόσφαιρο;
Για εμένα όταν είσαι μικρός και έχεις όνειρο να φτάσεις κάποια στιγμή σε μια μεγάλη ομάδα, θα πρέπει να καταφέρεις να μείνεις προσγειωμένος, να δουλεύεις από μικρός πάντα πάρα πολύ, να έχεις καλό χαρακτήρα και αρκετή τύχη.
- Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Προσπαθώ και κοιτάω πάντα την επόμενη χρονιά και όχι πιο μακριά. Αυτό που θέλω είναι να είμαι καλά στην υγεία μου και όλα τα άλλα με δουλειά θα έρθουν.
24ωρο
Aν σου άρεσε κάνε LIKE..
Ο Θεσσαλονικιός, Γιώργος Σπανουδάκης, ανήκει στο δυναμικό μίας από τις μεγαλύτερες Ακαδημίες ταλέντων του κόσμου, αυτή της...
“lamasia” και, ομολογουμένως, είναι ένα όνομα που θα μας απασχολήσει πολύ τόσο για το ποδοσφαιρικό του ταλέντο όσο και για τον υπέροχο χαρακτήρα του.
Ο Γιώργος μιλάει για τη ζωή του στη Βαρκελώνη, για την μεγάλη του αγάπη, την Μπαρτσλόνα, και για τα σχέδια του.
Ο Giorgio, όπως τον αποκαλούν οι συμπαίχτες, του γεννήθηκε στις 25/11/1998 στην Θεσσαλονίκη και σε ηλικία 2 ετών μετακόμισε με τους δικούς του στη Γερμανία.
Από την ώρα που θυμάμαι τον εαυτό μου, μας λέει, μου άρεσε η μπάλα.
Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα όταν μπήκε στα 6, άρχισε να ασχολείται σε καθημερινή βάση με την "στρογγυλή θεά", με τον πατέρα του Κωνσταντίνο, να τον γράφει στην ομάδα της Χάσλοκ (04/05), της γερμανικής πόλης στην οποία κατοικούσε με την οικογένειά του.
Από την πρώτη στιγμή το ταλέντο του ξεχώρισε και την αμέσως επόμενη χρονιά πήρε μεταγραφή για την Όπελ Ρούσενχαϊμ (06/07). Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι της Άϊντραχτ Φρανκφούρτης και κινήθηκαν αμέσως για την απόκτηση του (07/08). Έτσι σε ηλικία μόλις 8 ετών ο Γιώργος έπαιζε στις ακαδημίες ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους του γερμανικού ποδοσφαίρου στον οποίο παρέμεινε για δυο χρόνια.
Οι πολύ καλές του εμφανίσεις με την Άϊντραχτ Φρανκφούρτης απασχόλησαν αμέσως τους ανθρώπους τεράστιων ποδοσφαιρικών συλλόγων, όπως της Τσέλσι, της Μπαρτσελόνα, της Σπόρτινγκ Λισαβόνας και πολλών άλλων οι οποίοι πραγματοποίησαν κινήσεις για την απόκτηση του.
Από τον Αύγουστο του 2009 ανήκει στους Καταλανούς, που έσπευσαν να τον αποκτήσουν. O Giorgio, μέρα με την μέρα, με αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο, δικαιώνει τους ανθρώπους της “lamasia” οι οποίοι των επέλεξαν και πλέον γνωρίζουν ότι έχουν στα χέρια τους έναν πολύ μεγάλο παίχτη που αξίζει να επενδύσεις στις δυνατότητες του.
-Μαθαίνεις ότι μια ομάδα-θρύλος, η Μπάρτσελόνα, ενδιαφέρεται για εσένα, πως αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή;
Δεν το γνώριζα από την αρχή ότι η Μπαρτσελόνα, ενδιαφέρεται για εμένα, γνώριζα για άλλες ομάδες αλλά όχι για την Μπάρτσα, με είδαν σε ένα τουρνουά και με πήραν αμέσως. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, με ήθελαν και άλλες ομάδες, αλλά για την Μπάρτσα δεν το σκέφτηκα καθόλου.
- Ποια είναι η αντιμετώπιση των συμπαικτών σου, όταν βλέπουν έναν Έλληνα να αγωνίζεται, σε μια ξένη ομάδα;
Η αντιμετώπιση τους απέναντι μου δεν έχει να κάνει τόσο επειδή είμαι Έλληνας, αλλά όσο να είναι για έναν που έρχεται από το εξωτερικό είναι δύσκολο. Πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα, να μάθει τη γλώσσα, να κάνει φίλους και ακόμη να συνηθίσει σε ένα πολύ διαφορετικό ποδόσφαιρο.
- Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στις Ακαδημίες, όπως λέγεται; Είναι στους στόχους σου κάποτε να αγωνιστείς στη μεγάλη ομάδα της Μπαρτσελόνα;
Ο ανταγωνισμός είναι πάρα πολύ μεγάλος, κάθε χρόνο έρχονται πάρα πολλοί καλοί παίχτες και εσύ πρέπει να βελτιώνεσαι συνέχεια για να μπορείς να τους ανταγωνιστείς. Θέλω πάρα πολύ να φτάσω μέχρι την πρώτη ομάδα, αλλά έχω πολύ δουλειά και δρόμο ακόμη για να τα καταφέρω.
- Πολλοί σε αποκαλούν τον «μικρό Μέσι», φοράς και τη φανέλα με τον αριθμό 10, τι σημαίνουν όλα αυτά για εσένα και πως τα αντιμετωπίζεις;
Να σας πω την αλήθεια, δεν μου αρέσει πολύ όταν το ακούω αυτό. Είμαι πολύ μικρός για να λένε τέτοια πράγματα. Εγώ πιστεύω ότι ο κάθε παίχτης είναι διαφορετικός και έχει τη δική του προσωπικότητα. Εδώ στις Ακαδημίες το δέκα δείχνει απλά τη θέση που παίζεις, δεν έχουμε σταθερά νούμερα, αν με βάλει ο προπονητής σε άλλη θέση, για παράδειγμα δεξιά στο κέντρο, τότε φοράω το οχτώ.
-Έχεις γνωρίσει κάποια από τα μεγάλα αστέρια της Μπάρτσα, πως ήταν η επαφή μαζί τους, Σας μιλάνε; Σας δίνουν ενδεχομένως κάποιες συμβουλές, αν ναι, έχεις κρατήσει κάποια και από ποιόν;
Ναι, τους έχω γνωρίσει όλους τους παίχτες της ομάδας, τώρα που έχουμε μεταφερθεί στην καινούρια lamasia, η οποία είναι μέσα στο προπονητικό κέντρο, είμαστε κάθε μέρα μαζί, τρώμε πολλές φορές μαζί και κοιμούνται κιόλας εκεί πριν από κάθε παιχνίδι.
Όλοι τους είναι πάρα πολύ καλοί μαζί μας, μας μιλάνε, μας στηρίζουν, μας δίνουν συμβουλές. Αυτό που μου έχε μείνει στο μυαλό είναι τα λόγια του Iniesta, ο οποίο μια φορά μου είχε πει, να μην στενοχωριέμαι που ζω μόνος μου και ότι αυτά που δεν έχω τώρα, θα τα έχω αργότερα.
- Έχεις κάνει καλούς φίλους μέσα από την ομάδα;
Φυσικά, οι καλύτεροι φίλοι μου είναι μέσα από την ομάδα. Με αυτά τα παιδιά μένουμε κάθε μέρα μαζί, κάνουμε πολλά κοινά πράγματα. Από την ομάδα μου, μόνο εγώ και ένα παιδί από το Καμερούν είμαστε από την lamasia.
- Ποια είναι η καθημερινότητα σου στη Βαρκελώνη; Περιέγραψε μας μια μέρα σου; Πας σε Ελληνικό σχολείο;
Δεν πηγαίνω σε ελληνικό σχολείο, πρέπει να παρακολουθώ καταλανικό, αλλά ούτως ή άλλως εδώ δεν έχει κάποιο ελληνικό σχολείο. Η μέρα μου είναι σχετικά γεμάτη, μέχρι το μεσημέρι είμαστε όλα τα παιδιά στο σχολείο, μετά γυρνάμε στην lamasia, τρώμε και στις 4 κάνουμε τα μαθήματα μας για την επόμενη ημέρα. Έχουμε δασκάλους οι οποίοι μας βοηθάνε πολύ για να ήμαστε εντάξει με το σχολείο μας. Στις 7 κάθε απόγευμα έχουμε προπόνηση μέχρι τις 8.30 το βράδυ. Στη συνέχεια τρώμε όλοι μαζί βραδινό και μετά απασχολούμε λίγο στο Ίντερνετ ή βλέπω λίγη τηλεόραση μέχρι να κοιμηθώ.
- Οι φίλοι και οι συγγενείς σου στην Ελλάδα τι σου λένε για τις επιτυχίες σου;
Όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς μου στην Ελλάδα, είναι πολύ χαρούμενοι για εμένα και πάντα μου λένε τα καλύτερα λόγια.
- Ελληνικό ποδόσφαιρο παρακολουθείς; Ποιον Έλληνα ποδοσφαιριστή θαυμάζεις;
Ναι, προσπαθώ να παρακολουθώ ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν μπορώ βλέπω τα γκολ στο youtube! Ο Τοροσίδης θεωρώ ότι είναι ένας πάρα πολύ καλός παίχτης.
- Θα ήθελες στο μέλλον να αγωνιστείς σε κάποια ελληνική ομάδα; Είναι μέσα στα όνειρα σου να αγωνιστείς κάποια μέρα με τη φανέλα της Εθνικής μας;
Βέβαια, κάποια στιγμή γιατί όχι, ποιος ποδοσφαιριστής δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι όμως ότι για να φτάσω μέχρι εκεί, θέλει πάρα πολύ δουλεία, ακόμη και τύχη.
- Τι πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάποιος νεαρός ποδοσφαιριστής, για να γίνει πολύ καλός και να φτάσει σε μια μεγάλη ομάδα; Τι θα συμβούλευες τους συνομηλίκους σου που τους αρέσει τo ποδόσφαιρο;
Για εμένα όταν είσαι μικρός και έχεις όνειρο να φτάσεις κάποια στιγμή σε μια μεγάλη ομάδα, θα πρέπει να καταφέρεις να μείνεις προσγειωμένος, να δουλεύεις από μικρός πάντα πάρα πολύ, να έχεις καλό χαρακτήρα και αρκετή τύχη.
- Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Προσπαθώ και κοιτάω πάντα την επόμενη χρονιά και όχι πιο μακριά. Αυτό που θέλω είναι να είμαι καλά στην υγεία μου και όλα τα άλλα με δουλειά θα έρθουν.
24ωρο
|