νεαρού Μυτιληνιού ήταν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τους υπολογιστές και να εργαστεί σε μια μεγάλη εταιρεία του χώρου. Τελικά η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα χάρη στις καλές σπουδές του, το κοφτερό μυαλό του αλλά και στην «αφασία» των ελληνικών επιχειρήσεων, που όχι μόνο δεν τον προσέλαβαν, αλλά απαξιούσαν να του απαντήσουν όταν τους έστελνε το βιογραφικό του!
«Με τους υπολογιστές ασχολούμαι από μικρός. Στα εννέα μου πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, έπαιξα λίγο και έμαθα κάποια πράγματα. Μετά συνέχισα παίρνοντας βιβλία, γιατί τότε δεν υπήρχε κάποιος μεγάλος που να είναι αρκετά καλός για να τον έχω σαν δάσκαλο» δηλώνει στην «Espresso» ο ταλαντούχος νεαρός, και προσθέτει ότι έκανε τα πρώτα του βήματα στον προγραμματισμό από τα σχολικά του χρόνια, ενώ το 2005 εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Ολυμπιάδα Πληροφορικής.
Στη συνέχεια ο Γιώργος έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέρασε στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, από το οποίο αποφοίτησε σε τέσσερα χρόνια, σε αντίθεση με τους περισσότερους συμφοιτητές του που ακόμη σπουδάζουν. Ενας τόσο ικανός και φιλόδοξος νέος δεν θα μπορούσε να αρκεστεί στο πρώτο πτυχίο, κι έτσι συνέχισε για μεταπτυχιακά στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Στα 22 του χρόνια είχε ολοκληρώσει το μάστερ και έψαχνε πλέον για δουλειά…
Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν «κολλημένος» με τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και απέκτησε προφίλ στο Facebook μόλις το 2008, του ήρθε η ιδέα να δοκιμάσει την τύχη του στη διάσημη αμερικανική εταιρεία. «Είχα ακούσει ότι το Facebook είναι μια πολύ καλή εταιρεία, με καλούς μισθούς, και αποφάσισα να στείλω ένα βιογραφικό» λέει ο Γιώργος.Τον Ιανουάριο του 2011, ένα μήνα μετά την αποστολή του CV του, ειδοποιήθηκε από τους υπευθύνους της εταιρείας ότι τους ενδιέφερε, κι έτσι ακολούθησαν τρεις συνεντεύξεις μέσω του Skype.
Ολα πήγαν καλά και λίγο καιρό μετά έλαβε νέα ειδοποίηση για να επισκεφτεί τον Μάρτιο τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας και να μιλήσουν από κοντά, φυσικά με όλα τα έξοδα καλυμμένα από το Facebook. Εκεί ακολούθησαν άλλες… πέντε συνεντεύξεις των 45 λεπτών η καθεμία. «Βασικά η διαδικασία τους είναι να σου κάνει ο καθένας ένα τεστ. Είναι σαν να πηγαίνεις σε προφορική εξέταση» αναφέρει ο Γιώργος και προσθέτει ότι οι ερωτήσεις δεν αφορούσαν τόσο τη ζωή του και την προσωπικότητά του όσο τεχνικά θέματα.
Τον Απρίλιο έφτασε στα χέρια του 23χρονου Μυτιληνιού η προσφορά της εταιρείας για θέση προγραμματιστή με ετήσιες αποδοχές 100.000 δολαρίων και άλλα 35.000 δολάρια για καλωσόρισμα. Φυσικά, ο Γιώργος δέχτηκε και από τον προσεχή Οκτώβριο θα βρίσκεται πίσω από τους υπολογιστές του Facebook. Ενδεικτικό του πόσο δύσκολο είναι να προσληφθεί κάποιος ως κομπιουτεράς στην εν λόγω εταιρεία είναι το γεγονός ότι σε κάθε προγραμματιστή του Faceboοk αντιστοιχούν ένα εκατομμύριο χρήστες της ιστοσελίδας.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δουλειά»
Φαίνεται ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν υψηλότερα στάνταρντ από το Facebook σε ό,τι αφορά το προσωπικό που χειρίζεται και εξελίσσει τα υπολογιστικά τους συστήματα και τις ιστοσελίδες. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι ο Γιώργος Καρνάς δεν έλαβε καν απάντηση από σχεδόν όλες τις εταιρείες της χώρας μας στις οποίες έστειλε το βιογραφικό του.
«Μου έκανε πραγματικά εντύπωση» λέει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι η μόνη πρόσκληση για συνέντευξη του ήρθε από ένα πανεπιστήμιο που ήθελε να δημιουργήσει ιστοσελίδα. «Πήγα εκεί και όταν είδαν το βιογραφικό μου, είπαν ότι έχω πολλά προσόντα και ότι μάλλον θα ήθελα κάτι παραπάνω. Εγώ τους είπα ότι και αυτή η θέση μού κάνει, αλλά τελικά φαίνεται ότι δεν έγινε τίποτα, αφού δεν είχα νεότερα».
Τελικά, η προσπάθειά του να βρει δουλειά στην Ελλάδα επιβεβαίωσε τη λαϊκή ρήση «κάθε εμπόδιο για καλό», αφού διαφορετικά ο Γιώργος θα μπορούσε να έχει την τύχη χιλιάδων άλλων Ελλήνων που δουλεύουν νυχθημερόν για ελάχιστα χρήματα. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δουλειά» λέει, φέρνοντας ως παράδειγμα φίλους και γνωστούς του από τα πανεπιστημιακά έδρανα. «Από αυτούς που ήξερα, λίγοι έχουν βρει δουλειά, και εκείνοι με λίγα λεφτά, χίλια ευρώ τον μήνα το πολύ».
Espressonews.gr
«Με τους υπολογιστές ασχολούμαι από μικρός. Στα εννέα μου πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, έπαιξα λίγο και έμαθα κάποια πράγματα. Μετά συνέχισα παίρνοντας βιβλία, γιατί τότε δεν υπήρχε κάποιος μεγάλος που να είναι αρκετά καλός για να τον έχω σαν δάσκαλο» δηλώνει στην «Espresso» ο ταλαντούχος νεαρός, και προσθέτει ότι έκανε τα πρώτα του βήματα στον προγραμματισμό από τα σχολικά του χρόνια, ενώ το 2005 εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Ολυμπιάδα Πληροφορικής.
Στη συνέχεια ο Γιώργος έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέρασε στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, από το οποίο αποφοίτησε σε τέσσερα χρόνια, σε αντίθεση με τους περισσότερους συμφοιτητές του που ακόμη σπουδάζουν. Ενας τόσο ικανός και φιλόδοξος νέος δεν θα μπορούσε να αρκεστεί στο πρώτο πτυχίο, κι έτσι συνέχισε για μεταπτυχιακά στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Στα 22 του χρόνια είχε ολοκληρώσει το μάστερ και έψαχνε πλέον για δουλειά…
Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν «κολλημένος» με τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και απέκτησε προφίλ στο Facebook μόλις το 2008, του ήρθε η ιδέα να δοκιμάσει την τύχη του στη διάσημη αμερικανική εταιρεία. «Είχα ακούσει ότι το Facebook είναι μια πολύ καλή εταιρεία, με καλούς μισθούς, και αποφάσισα να στείλω ένα βιογραφικό» λέει ο Γιώργος.Τον Ιανουάριο του 2011, ένα μήνα μετά την αποστολή του CV του, ειδοποιήθηκε από τους υπευθύνους της εταιρείας ότι τους ενδιέφερε, κι έτσι ακολούθησαν τρεις συνεντεύξεις μέσω του Skype.
Ολα πήγαν καλά και λίγο καιρό μετά έλαβε νέα ειδοποίηση για να επισκεφτεί τον Μάρτιο τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας και να μιλήσουν από κοντά, φυσικά με όλα τα έξοδα καλυμμένα από το Facebook. Εκεί ακολούθησαν άλλες… πέντε συνεντεύξεις των 45 λεπτών η καθεμία. «Βασικά η διαδικασία τους είναι να σου κάνει ο καθένας ένα τεστ. Είναι σαν να πηγαίνεις σε προφορική εξέταση» αναφέρει ο Γιώργος και προσθέτει ότι οι ερωτήσεις δεν αφορούσαν τόσο τη ζωή του και την προσωπικότητά του όσο τεχνικά θέματα.
Τον Απρίλιο έφτασε στα χέρια του 23χρονου Μυτιληνιού η προσφορά της εταιρείας για θέση προγραμματιστή με ετήσιες αποδοχές 100.000 δολαρίων και άλλα 35.000 δολάρια για καλωσόρισμα. Φυσικά, ο Γιώργος δέχτηκε και από τον προσεχή Οκτώβριο θα βρίσκεται πίσω από τους υπολογιστές του Facebook. Ενδεικτικό του πόσο δύσκολο είναι να προσληφθεί κάποιος ως κομπιουτεράς στην εν λόγω εταιρεία είναι το γεγονός ότι σε κάθε προγραμματιστή του Faceboοk αντιστοιχούν ένα εκατομμύριο χρήστες της ιστοσελίδας.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δουλειά»
Φαίνεται ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν υψηλότερα στάνταρντ από το Facebook σε ό,τι αφορά το προσωπικό που χειρίζεται και εξελίσσει τα υπολογιστικά τους συστήματα και τις ιστοσελίδες. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι ο Γιώργος Καρνάς δεν έλαβε καν απάντηση από σχεδόν όλες τις εταιρείες της χώρας μας στις οποίες έστειλε το βιογραφικό του.
«Μου έκανε πραγματικά εντύπωση» λέει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι η μόνη πρόσκληση για συνέντευξη του ήρθε από ένα πανεπιστήμιο που ήθελε να δημιουργήσει ιστοσελίδα. «Πήγα εκεί και όταν είδαν το βιογραφικό μου, είπαν ότι έχω πολλά προσόντα και ότι μάλλον θα ήθελα κάτι παραπάνω. Εγώ τους είπα ότι και αυτή η θέση μού κάνει, αλλά τελικά φαίνεται ότι δεν έγινε τίποτα, αφού δεν είχα νεότερα».
Τελικά, η προσπάθειά του να βρει δουλειά στην Ελλάδα επιβεβαίωσε τη λαϊκή ρήση «κάθε εμπόδιο για καλό», αφού διαφορετικά ο Γιώργος θα μπορούσε να έχει την τύχη χιλιάδων άλλων Ελλήνων που δουλεύουν νυχθημερόν για ελάχιστα χρήματα. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δουλειά» λέει, φέρνοντας ως παράδειγμα φίλους και γνωστούς του από τα πανεπιστημιακά έδρανα. «Από αυτούς που ήξερα, λίγοι έχουν βρει δουλειά, και εκείνοι με λίγα λεφτά, χίλια ευρώ τον μήνα το πολύ».
Espressonews.gr
|
|
