μη εθελοντικού κουρέματος του ελληνικού χρέους, μιας κανονικής χρεοκοπίας της χώρας δηλαδή είναι κάτι που στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε ελαφρά τη καρδία ως διαπραγματευτικό όπλο για να υποχωρήσουν οι τράπεζες και να αποδεχτούν ένα κούρεμα της τάξης του 50%. Αυτό είναι λάθος και καλό θα ήταν να μην κρίνουμε με βάση τους δικούς μας βερμπαλισμούς και τη φραστική μας προθυμία να τα κάνουμε κούγκι.
Η ορθολογική διαπραγμάτευση έχει κανόνες και ο πρώτος κανόνας είναι ότι δεν απειλείς με κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις. Το ότι το Βερολίνο, οι Ολλανδοί και γενικώς οι εταίροι λένε ότι το κούρεμα μπορεί να μην είναι εθελοντικό σημαίνει ότι έχουν αφήσει πίσω τους την αντίληψη, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει και προφανώς αυτοί που το προωθούν έχουν πάρει τα μέτρα τους γι’ αυτό.
Ειδικά οι Γερμανοί φαίνεται να έχουν καταλήξει ότι χωρίς γενναίο κούρεμα δεν υπάρχει λύση για το ελληνικό πρόβλημα και αυτό που δείχνουν οι κινήσεις τους είναι ότι είναι αποφασισμένοι να το επιβάλλουν, με τη συναίνεση των τραπεζών ή χωρίς.
Για μας όμως το μη εθελοντικό κούρεμα, ανεξαρτήτως του πως θα είναι η λύση και ποιες εγγυήσεις θα υπάρξουν για τις τράπεζες σημαίνει χρεοκοπία και με τη βούλα. Και δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν μας έχουν προειδοποιήσει. Χρεοκοπία σημαίνει μεσοπρόθεσμα και έξοδο από το ευρώ.
Θέμης Δαγκλής
newpost.gr
|
|
