Στο δε ερώτημα «πως είναι δυνατόν την ώρα που η πρώτη ύλη γίνεται πιο φτηνή, το τελικό προϊόν να ακριβαίνει», δίνεται η συνήθης ελληνική απάντηση: «Η πτώση αργεί να περάσει στην κατανάλωση». Μόνο που αυτή είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα, που δεν συναντάται σε καμία άλλη ευνομούμενη χώρα. Το άλλο παράδοξο είναι πως ακόμα κι αν η λιανική υποχωρήσει, δεν φτάνει ποτέ στα επίπεδα που βρίσκονταν προ της αύξησης. Πάντα διατηρεί ένα μέρος της …ανόδου.
Κάπως έτσι η μέση τιμή της έχει αναρριχηθεί πλέον στα επίπεδα του 1,89 ευρώ, σε όλη τη χώρα, χωρίς να φαίνεται τίποτα στον ορίζονταν ικανό να την αποτρέψει από το να σπάσει το φράγμα του 1,90 και να ανέβει ακόμα υψηλότερα. Το άλλο κρίσιμο ερώτημα αυτής της περιόδου είναι τι θα γίνει στο εξής από τη στιγμή που το Ιράν έκοψε τις ροές προς την Ελλάδα. Είναι φανερό ότι τα σύννεφα πάνω από τη συγκεκριμένη αγορά, έχουν αρχίσει να πυκνώνουν επικίνδυνα, πλέον.
|
|
