Η Ερυθρά Θάλασσα µπορεί πράγµατι να άνοιξε στη µέση ώστε ο Μωυσής και οι Ισραηλίτες να καταφέρουν να ξεφύγουν από τους Αιγυπτίους που τους καταδίωκαν, έδειξε µια νέα έρευνα.
Επιστήµονες πιστεύουν πλέον ότι
το φαινόµενο µπορεί να προκλήθηκε από ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες και µοντέλα ηλεκτρονικών υπολογιστών δείχνουν ότι µια θύελλα θα µπορούσε πράγµατι να χωρίσει στα δύο όχι τα ύδατα της Ερυθράς Θάλασσας αλλά αυτά του Δέλτα του Νείλου που έχουν βάθος µόλις δύο µέτρα. Η Ζόι Μπρέναν της βρετανικής εφηµερίδας «Ντέιλι Μέιλ» εξέτασε την επιστηµονική βάση και άλλων ιστοριών της Βίβλου και ιδού τα αποτελέσµατά της.
Ο Κατακλυσµός
Στο βιβλίο της Γενέσεως, ο Θεός απελπίζεται µε τη διαφθορά των ανθρώπων και αποφασίζει να πληµµυρίσει τη Γη, όµως δίνει προηγουµένως οδηγίες στον Νώε για να ναυπηγήσει µια κιβωτό και να σωθούν ο ίδιος, η οικογένειά του και ένα ζευγάρι από κάθε είδος ζώου. Οι ερευνητές έχουν κάνει γνωστό ότι σε µια θερµότερη περίοδο του κύκλου της θερµοκρασίας της Γης, γύρω στο 5600 π.Χ., το λειώσιµο των παγετώνων έκανε τη Μεσόγειο να ξεχειλίσει. Το νερό πέρασε από τα στενά του Βοσπόρου και εισέρρευσε στη Μαύρη Θάλασσα, µετατρέποντάς την από λίµνη µε γλυκό νερό σε αλµυρή θάλασσα. Το 1997, οι γεωλόγοι του Πανεπιστηµίου Κολούµπια Ουίλιαµ Ράιαν και Ουόλτερ Πίτµαν υποστήριξαν ότι «πάνω από 125 δισ. κυβικά µέτρα νερού χύνονταν κάθε µέρα» στη Μαύρη Θάλασσα και ο κατακλυσµός διήρκεσε τουλάχιστον 300 ηµέρες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ιστορία του Νώε έχει τη ρίζα της σ αυτό το γεγονός. Σόδοµα και Γόµορρα
Αραγε ο Θεός κατέστρεψε τις δύο αρχαίες πόλεις ρίχνοντας θειάφι και φωτιά από τον ουρανό εξαιτίας των αµαρτιών των κατοίκων τους; Πριν από δύο χρόνια, µια πλάκα από πηλό διαπιστώθηκε ότι περιγράφει την πτώση ενός αστεροειδούς, ο οποίος πιστεύεται ότι κατέστρεψε τα Σόδοµα και τα Γόµορρα. Η πλάκα είχε βρεθεί από τον εξερευνητή του 19ου αιώνα Χένρι Λέιαρντ στα ερείπια της βιβλιοθήκης των ανακτόρων της Νινευΐ (πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας των Ασσυρίων). Ερευνητές αποκωδικοποίησαν τα σύµβολά της και υποθέτουν ότι είναι αντίγραφο του 700 π.Χ. των σηµειώσεων που είχε κρατήσει σουµέριος αστρολόγος ο οποίος παρατηρούσε τον αστεροειδή. Χρησιµοποιώντας ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι επιστήµονες εντόπισαν ότι ο εν λόγω αστρονόµος είδε τον αστεροειδή λίγο πριν από την αυγή της 29ης Ιουνίου του έτους 3123 π.Χ.
Οι Δέκα Πληγές
Οι ερευνητές πιστεύουν πως οι Δέκα Πληγές που έριξε ο Θεός στους Αιγυπτίους µπορεί να οφείλονταν σε µια µεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη που σηµειώθηκε τον 16ο αιώνα π.Χ. στη Σαντορίνη. Στο βιβλίο του «Η κληρονοµιά του Μωυσή», ο Γκρέιαµ Φίλιπς υποστηρίζει πως οι εννέα από τις δέκα πληγές (εκτός από τον θάνατο των πρωτότοκων γιων των Αιγυπτίων) εξηγούνται από µια τέτοια έκρηξη. Το τριήµερο σκοτάδι (από το νέφος της ηφαιστειακής τέφρας), το πολύ βαρύ χαλάζι (υλικά από την έκρηξη) που τσάκισε ανθρώπους, ζώα και βλάστηση, τα νερά του Νείλου που βάφτηκαν κόκκινα (από την τέφρα) και τα ψάρια που βγήκαν νεκρά στην επιφάνεια (από το θειάφι), ακόµη και οι βάτραχοι που κάλυψαν την επικράτεια της Αιγύπτου και η συρροή εντόµων έχουν παρατηρηθεί σε νεώτερες εκρήξεις ηφαιστείων, όπως αυτό της Αγίας Ελένης.
Οι σάλπιγγες της Ιεριχούς
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ της πτώσης της Ιεριχούς, οι Ισραηλίτες νικούν και καταλαµβάνουν την πόλη όταν µπαίνουν στη Γη της Επαγγελίας αφού έχουν περιπλανηθεί στην έρηµο επί 40 χρόνια. Περπάτησαν γύρω από την πόλη επί έξι ηµέρες και την έβδοµη ηµέρα την περικύκλωσαν επτά φορές. Την έβδοµη φορά οι ιερείς σάλπισαν, ο λαός φώναξε και τα τείχη κατέρρευσαν.
Μπορεί άραγε να είναι αλήθεια;
Ανασκαφές στην Παλαιστίνη, στο νότιο τµήµα της κοιλάδας του Ιορδάνη, από τη βρετανίδα αρχαιολόγο Κάθλιν Κένιον στη δεκαετία του 1950 έφεραν στο φως σωρούς από πλίνθους στην τοποθεσία όπου φέρεται ότι βρισκόταν η Ιεριχώ. Γιατί έπεσαν τα τείχη; Η πιθανότερη εξήγηση είναι ο σεισµός, καθώς η αρχαία πόλη βρισκόταν πάνω σ’ ένα τεκτονικό ρήγµα που εκτεινόταν ώς εκεί από την Ερυθρά Θάλασσα.
Οι πρώτοι πρόγονοι υπήρξαν
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του «River Οut Οf Εden» («Ο ποταµός της ζωής», Εκδ.
Κάτοπτρο, 1995), ο άθεος επιστήµονας Ρίτσαρντ Ντόκινς ανάγει την ανθρωπότητα σε έναν κοινό πρόγονο µια µαύρη γυναίκα που έζησε πριν από 250.000 χρόνια στην Αφρική. Χρησιµοποίησε ένα περίπλοκο µαθηµατικό µοντέλο για να προχωρήσει προς τα πίσω µέσω της γενεαλογίας του DΝΑ µας και υπογράµµισε: «Πρέπει να υπήρξε µια γυναίκα που ήταν ο κοινός πρόγονος.
Το µόνο που συζητείται είναι αν έζησε εδώ και όχι εκεί, αυτή την εποχή αντί για την άλλη. Το γεγονός ότι έζησε σε κάποιον τόπο και σε κάποια εποχή είναι βέβαιο». Ετσι στον βαθµό που η Εύα είναι ο κοινός µας πρόγονος, ακόµη και οι άθεοι πιστεύουν πως υπήρξε.
|
|
