Νοέμβριο.Μεσολαβούν έξι εβδομάδες αγωνίας, κάτι σαν το θρίλερ της δεκαετίας του 70 "Οι 3 μέρες του κόνδωρος".
Ο Ευαγγελος Βενιζέλος μπορεί να παρουσιάζεται τώρα αποφασισμένος να τα δώσει όλα για να μην μας πετάξουν στον λάκκο με τα φίδια. Ομως οι ψυχολογικές μεταπτώσεις της ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αυτες που θα σώσουν την χώρα και το λαό της από μια περιπέτεια και μια αργεντινοποίηση. Έχασαν περίπου 2 χρόνια και δεν κατάλαβαν ή έκαναν πώς δεν κατάλαβαν τι τους έλεγαν οι πιστωτές.Σπεκούλαραν τον πολτικό χρόνο στην προσπάθεια να κρατηθούν στην εξουσία.Πώς λοιπόν μέσα σε 1,5 μήνα θα μπορέσουν να πείσουν τους πιστωτές -όχι εμάς - ότι το πράγμα μπορεί να γυρίσει; Με ατελείωτες εκτακτες εισφορές σε μια βυθυσμένη οικονομία,όπου δεν πουλούν ούτε ένα κρατικό ακίνητο ή να το ενοικιάσουν τουλάχιστον; Ζητώντας από μια κοινωνία να συμμετάσχει σε προσπάθεια σωτηρίας που ούτε την πιστεύουν,ούτε καλά καλά ξέρουν πώς θα την υλοποιήσουν;
Πηγες που είναι κοντά στον πρωθυπουργό λένε ότι πράγματι οι εκβιασμοί των Γερμανών,που έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται, προσανατολίζονται να μας αφήσουν χωρίς χρηματοδότηση μετά την 6η δόση. Ακόμα και με περικοπή του χρέους στο 50%, όσο δηλαδη εμφανιζόνταν το 2007, ποιός εγγυάται ότι μπορεί μια ελληνική πολιτική ηγεσία να τα βγάλει πέρα; Είναι οφθαλμοφανές ότι ούτε πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορέσει να πετύχει, ενώ οι κοινωνικές αναταραχές θα οδηγήσουν σε μια μεγαλύτερη περιπέτεια.Αυτά ίσως πρέπει να σκεφθεί και ο πρωθυπουργός,που μπορεί να είναι υπερβολικα σοσιαλιστής για να διαχειρισθεί μια τέτοια κρίση,η λύση της οποίας του επιβάλλεται να είναι νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης,όμως ουδείς αμφισβητεί τις καλές του προθέσεις και την εθνική του συνείδηση.
Συμπερασματικά. μετά την λήψη της 6ης δόσης διαγράφεται μια μεγάλη ευκαιρία.Στο ΠΑΣΟΚ όλα δείχνουν ότι τα ρίσκα για μια πολιτική συντριβή μεγαλώνουν μέρα με την μέρα. Είναι ίσως η ιστορική ευκαιρία για πολιτικές πρωτοβουλίες ώστε να δημιουργηθεί ένα σχήμα κοινής αποδοχής με συντονιστή έναν μετριοπαθή πολιτικό,όπως θα μπορούσε να ήταν κάποτε ο Κωστής Στεφανόπουλος για να εξασφαλίσει μια ευρεία σύγκλιση αποψεων που θα δώσουν ουσιαστική προοπτική και ελπίδα για την αντιμετώπιση της επαπειλούμνης κατάρρευσης.Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να είναι όλοι παρόντες και δεν θα ήταν άσχημο ένας μεγάλος διεθνής οίκος,όπου τα ελληνικά στελέχη περισσεύουν να αναλάμβανε επ αμοιβή χρέη συμβούλου.
Ισως η μόνη πλευρά που δεν χρειάζεται να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο σχήμα είναι η Αριστερά. Καλώς η κακώς, οι ξεκάθαρες αναλύσεις των αμερικάνικων τραπεζών για τις πολυεπίπεδες αποτυχίες της Ευρωζώνης και του ευρώ ταυτίζονται με τις αριστερές θέσεις.Το ευρώ για τα ελληνικά μυαλά δεν έκανε τελικά και δυσκόλεψε την ζωή μας, αφού δημιούργησε μια αρχική ψευδαίσθηση ευημερίας.Απόδειξη ότι και η ζωή δεν φθηναίνει ενώ τα εισοδήματα καταρρέουν και ο βρόγχος του χρέους μας εκγλώβισε στο προβλημα.
Τώρα είμαστε όπως στο "Hotel California"- You can check out anytime you like,but you can never leave". θα έπρεπε να είχαμε μείνει στην δραχμούλα μας,αλλά τώρα πια αν γυρίσουμε θα καταστραφούμε.Ας θυμηθούμε μόνο τώρα πόσο έξυπνοι ήταν οι ακόμα και οι Βρεταννοί που έμειναν μακριά από το ευρώ και πόσο επιβεβαιώνονται τα όσα λένε οι αγγλοσάξωνες τους τελευταίους 15 μήνες: τι δουλειά έχουμε εμείς με ανδρείκελα τύπου Ολι Ρεν και Μπαρόζο;
Δυστυχώς όμως η καλύτερη λύση γι αυτην χώρα όπως διαγράφονται τα πράγματα είναι μιας νέας μορφής γερμανική κατοχή, με την οποία ελάχιστα κοινά στοιχεία έχουμε.Και ιστορική ευθύνη του Αντώνη Σαμαρά είναι να στηρίξει, εμμέσως πλην σαφώς, μια προσπάθεια σωτηρίας, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι υποχρεούται ο ίδιος να εμπλακεί και να φάει την λέζα,που άλλοι δημιούργησαν.Οσον αφορά την Αριστερά, 50 χρόνια μετά την ΕΔΑ της δεκαετίας του '60 έχει μια χρυσή ευκαιρία.Ας αναλογιστεί την αυτοκαταστροφή της το 1989 και ας σκεφθεί μια φορα οικονομικά.
Οικονομία χωρίς υγιή εργαζόμενο δεν γίνεται ούτε στις ΗΠΑ,οικονομία με πολιτικό πελάτη τύπου ελληνικού δημοσίου δεν υπάρχει ούτε στο διαπλανητικό στερέωμα.
|
|
