Το ανέκδοτο της ημέρας! (28/1)

Ο σύζυγος επιστρέφει στο σπίτι του από τη δουλειά και βρίσκει τα τρία του παιδιά στον κήπο, ακόμα με τις πυτζάμες τους, να παίζουν.
Τριγύρω τους υπήρχαν άδεια κουτιά από φαγητό...

διασκορπισμένα σε όλον τον κήπο.
Η πόρτα του αυτοκινήτου της γυναίκας του ήταν ανοιχτή, καθώς επίσης και η πόρτα του σπιτιού και πουθενά ίχνος από τον σκύλο.

Μπαίνοντας στο σπίτι συνάντησε ακόμα μεγαλύτερη ακαταστασία.
Ένα φωτιστικό πεσμένο κάτω και το χαλί τσαλακωμένο και μαζεμένο πάνω στον τοίχο. Στο σαλόνι η τηλεόραση ήταν αναμμένη και έπαιζε πολύ δυνατά σε ένα κανάλι με κινούμενα σχέδια και ο καναπές ήταν καλυμμένος με παιχνίδια και ρούχα. Στην κουζίνα ο νεροχύτης ήταν γεμάτος κατσαρόλες, το πρωινό γάλα είχε χυθεί στα μάτια της κουζίνας, η πόρτα του ψυγείου ανοιχτή, το φαγητό του σκύλου πεταμένο στο πάτωμα, κάτω από τραπέζι ένα σπασμένο ποτήρι κι ένας μικρός σωρός πίσω από την πόρτα.

Ανέβηκε αμέσως τη σκάλα παραμερίζοντας τις ντάνες από παιχνίδια και τους σωρούς από ρούχα, αναζητώντας τη γυναίκα του, τώρα πλέον ανήσυχος μήπως της συνέβαινε κάτι, μήπως αρρώστησε, μήπως έπαθε κάτι σοβαρό.
Όπως πήγαινε προς την κρεβατοκάμαρα πρόσεξε πώς έβγαινε νερό κάτω από την πόρτα του μπάνιου και μπαίνοντας είδε πετσέτες γεμάτες σαπούνια και ακόμα περισσότερα παιχνίδια στο πάτωμα, χιλιόμετρα από χαρτί υγείας ξετυλιγμένο και πεταμένο σε μια γωνιά και οδοντόκρεμα πάνω στον καθρέφτη και στους τοίχους.

Μπήκε τρέχοντας στην κρεβατοκάμαρα και βρήκε τη σύζυγό του χωμένη στο κρεβάτι με τις πυτζάμες, να διαβάζει ήρεμα ένα μυθιστόρημα. 
Εκείνη τον κοίταξε, του χαμογέλασε και τον ρώτησε πώς ήταν η μέρα του.
Εκείνος την κοίταξε και αναμαλλιασμένος τη ρώτησε: - 'Τι συνέβη εδώ πέρα';
Εκείνη του χαμογέλασε ξανά και του είπε:
- Θυμάσαι που κάθε φορά που επιστρέφεις από τη δουλειά με ρωτάς τι σκ... κάνω όλη μέρα;
- Ναι, απάντησε αυτός.
- Ε, ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΤA ΕΚΑΝΑ.

Aν σου άρεσε κάνε LIKE..

ShareThis

Copyrighttttttttttttttttttttttttttttttttttttt

Copyright (c) 2010-2017 frappedoupoli.gr

sociallllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll