Η σεξουαλικότητα της γυναίκας, που μέχρι πρόσφατα ήταν παραμελημένη από την επιστημονική κοινότητα, αποτελεί πλέον μείζονα τομέα διερεύνησης. ΤΟ 50% ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΣΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ...
Η Γυναικεία Σεξουαλική Δυσλειτουργία απασχολεί μεγάλο ποσοστό γυναικών (έως και 40%).
Σύμφωνα με τις έρευνες της Ε.Μ.Α.Σ. το 10% των γυναικών δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, το 15% αναφέρουν δυσκολία στην επίτευξη οργασμού ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 50% των γυναικών που έχουν έρθει σε οργασμό δεν δηλώνει ικανοποιημένο ούτε απο τη ποιότητα του οργασμού αλλά ούτε και απο τη συχνότητα του. Αντίστοιχα τα στοιχεία της Mayo Clinic δείχνουν πως τουλάχιστον 1 στις 5 γυναίκες εμφανίζει προβλήματα οργασμού, ενώ το συνολικό ποσοστό των γυναικών με οργασμική διαταραχή ανεξαρτήτως υποστρώματος, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση αγγίζει το 30% παγκοσμίως.
Ο οργασμός της γυναίκας είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το υψηλότερο στάδιο ικανοποίησης της από τη σεξουαλική πράξη, χωρίς όμως να αποτελεί υποχρεωτική παράμετρο για κάθε ή για όλες τις σεξουαλικές επαφές, ενώ δεν είναι απόλυτα καθοριστικός παράγοντας για την συνολική ποιότητα της σεξουαλικής της ζωής και για την ικανοποίηση της μέσα από αυτήν. ΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ; Ας δούμε όμως πότε μιλάμε για πρόβλημα οργασμού: ως οργασμική διαταραχή (συναντάται και ως «ανεσταλμένος οργασμός» ή «ανοργασμία») ορίζεται η κατάσταση της μόνιμης, επαναλαμβανόμενης ή παροδικής αναστολής του οργασμού για διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των 6 μηνών, όταν δηλαδή η γυναίκα δυσκολεύεται πολύ να φτάσει σε οργασμό ή καθυστερεί τόσο, ώστε τελικά να υπάρχει πλήρης απουσία οργασμού, παρά το ότι έχει προηγηθεί η φάση της διέγερσης σε ικανοποιητικό βαθμό.
Η οργασμική διαταραχή μπορεί να είναι: Α. πρωτοπαθής, που χαρακτηρίζεται από την απουσία οργασμού από την αρχή της ερωτικής ζωής της γυναίκας, Β.δευτεροπαθής όπου η εμφάνιση του προβλήματος έγινε μετά από περίοδο φυσιολογικής οργασμικής λειτουργίας, Γ.γενικευμένη, όπου ισχύει σε όλες τις ερωτικές της επαφές και με όλους τους συντρόφους ή εκλεκτική, εμφανίζεται δηλαδή κατά περίπτωση και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ... -ψυχογενή, όπως το άγχος που αποτελεί μια ενδοψυχική σύγκρουση που προέρχεται από τη διαμάχη μεταξύ των ενορμήσεων του ατόμου(επιθυμίες) και των κοινωνικών επιταγών όπως τις αντιλαμβάνεται και τις ενσωματώνει το άτομο, και σχετίζεται με τη διαχείριση της ενοχής, της απόλαυσης και της επιθετικότητας, οι αναστολές, η αίσθηση ανεπάρκειας, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η δυσαρεσκεια, απογοήτευση ή δυσφορία που βιώνει μια γυναίκα λόγω κακής εικόνας εαυτού-δεν αποδέχεται και δεν είναι ευχαριστημένη δηλαδή απο την εικόνα της, κάποια παλαιότερη τραυματική σεξουαλική εμπειρία, η κατάθλιψη κ.α., -οργανικά, όπως νευρολογικές νόσοι, κακώσεις της σπονδυλικής στήλης ή της πυέλου, άτρητος παρθενικός υμένας, τραχηλίτιδες, κολπίτιδες, ή άλλες νοσολογικές οντότητες όπως διαβήτης, υπέρταση, νευρολογικά νοσήματα, χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων, κατάχρηση αλκοόλ και άλλων εθιστικών ουσιών, -μεικτά, συνδυασμός δηλαδή οργανικού και ψυχογενούς υποστρώματος.
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΥΠΟΨΗΝ ΣΟΥ Παράλληλα σημαντικό ρόλο έχουν και άλλοι παράμετροι όπως η «κακή σχέση», η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των συντρόφων, η άγνοια και η ελλιπής σεξουαλική επιμόρφωση. -Η σεξουαλική υγεία του άνδρα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη πρόκληση οργασμικής διαταραχής, αφού η δυσκολία ή αδυναμία οργασμού μπορεί να προκύπτει λόγω στυτικής δυσλειτουργίας του άνδρα ή και από προβλήματα όπως η πρόωρη ή γρήγορη εκσπερμάτιση, όπου η γυναίκα όχι μόνο μπορεί να μην προλαβαίνει να κορυφώσει, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις δεν προλαβαίνει καν να διεγερθεί. -Συχνά η διαταραχή οργασμού είναι αποτέλεσμα διαταραχής διέγερσης και ερωτικής επιθυμίας που μπορεί να προκαλείται από τα περισσότερα από τα προαναφερόμενα, από την προωρότητα της εκσπερμάτισης του άνδρα, ή από την απουσία των σχεδόν πάντα απαραίτητων προκαταρκτικών ερωτικών περιπτύξεων(χάδια, φιλιά, παιχνίδια, στοματικό σεξ).
-Είναι βέβαια σημαντικό να αναφέρουμε πως όταν η γυναίκα δεν μπορεί να κορυφώσει μετά από στρεσογόνες καταστάσεις, κόπωση και συγκινησιακή φόρτιση, και αυτό αποτελεί μεμονομένο ή περιστασιακό γεγονός και όχι μακροπρόθεσμα επαναλαμβανόμενο, μπορεί να θεωρηθεί αναμενόμενο, ενώ δεν εκπίπτει από τα όρια του φυσιολογικού. Η ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ ΟΡΓΑΣΜΟΥ... Παρά το γεγονός ότι υπάρχει θεραπεία για την οργασμική διαταραχή, οι γυναίκες ακόμα δύσκολα αποκαλύπτουν το πρόβλημα τους, ενώ συχνά καταφεύγουν στην προσποίηση, αφού για τον γυναικείο οργασμό ή για την απουσία του δεν υπάρχουν «αποδεικτικά» στοιχεία όπως ορατά αποτελέσματα. Η προσποίηση στοχεύει στο να μην αποκαλυφθεί η αδυναμία της γυναίκας, να μην φέρει σε δύσκολη θέση τον σύντροφο της, κάνοντας τον να αισθανθεί ανεπαρκής ή και στο να μην υπάρξει περαιτέρω προσπάθεια, αφού θεωρεί δεδομένο ότι δεν φτάνει σε οργασμό και απλώς έχει συνηθίσει έτσι.
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ... Η θεραπεία της οργασμικής διαταραχής, αφού εντοπισθεί η περιοχή του προβλήματος, λειτουργεί άλλοτε συμβουλευτικά και άλλοτε σε βαθύτερο επίπεδο, στοχεύοντας στη συνειδητοποίηση, τη βελτίωση και την αποκατάσταση. Στα ζευγάρια προτείνονται ειδικές ασκήσεις και τεχνικές των Master and Johnsons (όπως η εστίαση στις αισθήσεις) με παράλληλο εστιασμό στις ψυχολογικές συγκρούσεις και στις οποιασδήποτε προέλευσης διαστρεβλώσεις της επικοινωνίας που παρεμποδίζουν και διαταράσσουν τη σχέση. Όταν το πρόβλημα είναι κυρίως προσωπικό, και ο ψυχολογικός προβληματισμός είναι βαθύτερος τότε προτείνεται ατομική θεραπεία στη γυναίκα.
Η σεξουαλική υγεία είναι σημαντική και αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, ανεξάρτητα το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση και την ηλικία. Η σύγχρονη γυναίκα έχει κατακτήσει με πολύ κόπο τη θέση της και συνεχίζει να καταβάλλει υπέρογκες προσπάθειες για τη διατηρήσει. Ας είναι λοιπόν η επόμενη διεκδίκηση της το δικαίωμα στην σεξουαλική υγεία και η ιστορία έχει δείξει ότι θα τα καταφέρει.
tlife
|
|
