ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ!

Σε πολλούς πολιτισμούς, η μουσική αποτελούσε θεραπευτικό μέσο των δυσμενών καταστάσεων που λάμβαναν χώρα σε νοητικό, ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο. Η μουσικοθεραπεία έχει τις ρίζες της στα <<χωράφια>> της αρχαίας θεραπευτικής. Στην αρχαιότητα, η μουσική εκλαμβανόταν ως κάτι το πνευματικό ή το ουράνιο και αυτό γιατί τη συνέδεαν άμεσα με τον κόσμο αλλά και τη φύση.

Πολλές σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν την επίδραση της μουσικής σε σωματικό και ψυχολογικό πλαίσιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρθρο για την εξέταση των τριών ορχηστρών του καθηγητή Πανεπιστημίου της Βιέννης, Δρ. Χ. Χάσεκ: "Η ορχήστρα Α έπαιζε κατά το πλείστον σύγχρονη μουσική. Στην ορχήστρα Β προτιμούσαν κατά κανόνα κλασικά έργα, ενώ η ορχήστρα Γ έπαιζε κυρίως οπερέτες και μουσική όπερας. Στις συγκριτικές εξετάσεις που έγιναν διαπιστώθηκε ότι, τόσο η σωματική όσο και η ψυχική κατάσταση υγείας των μουσικών της, αποκλειστικά στη σύγχρονη μουσική προσανατολισμένης ορχήστρας, ήταν η χαρακτηριστικά χειρότερη.

Έτσι 22% των μουσικών της ορχήστρας Α παραπονούνταν για διαταραχές ύπνου, ενώ από την ορχήστρα Β μόνο το 2%. Το ίδιο ισχύει και για την υποκειμενικά ενοχλητική νευρικότητα (52% στην ορχήστρα Α, 1% στην ορχήστρα Β)."

Η ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ:

Αποδεδειγμένα ανήκει στις μεθόδους της ψυχοθεραπείας, κατά την οποία η μουσική αποτελεί το σημείο αναφοράς. Θεραπευτικά αποτελέσματα φανερώνονται σε θεραπείες νευρώσεων, ψυχώσεων, ψυχοσωματικών διαταραχών και νευροψυχιατρικών νόσων. Μέσω της μουσικοθεραπείας υπάρχει δυνατότητα επαφής με ψυχικές περιοχές, που μέσω συζήτησης ήταν δυσπρόσιτες.

ΤΡΟΠΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ:

Α) ΔΕΚΤΙΚΗ-ΠΑΘΗΤΙΚΗ: είναι η διαδικασία μη συνειδητής αλλά και συνειδητής ακρόασης μουσικής. Εφαρμόζεται σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, με την απουσία τοπικής αναισθησίας, όπως στη γυναικολογία, την οδοντιατρική και τη χειρουργική.

Β) ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ-ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ: αφορά τη διαδικασία δημιουργίας μουσικής από τους ασθενείς, που τους ταιριάζει.

Γ) ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ-ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ: σε αυτή τη μορφή μουσικοθεραπείας ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τη στιγμιαία διάθεση του μέσω μουσικής, χρησιμοποιώντας μουσικά όργανα ή και την ανθρώπινη φωνή.

Εφαρμογές της μουσικοθεραπείας γίνονται εμφανή στο χώρο της ψυχιατρικής καθώς και της ψυχοσωματικής (νευρώσεις ομιλίας, διαταραχές ύπνου κ.λπ.). Παρ’ όλα αυτά, αν και η μουσικοθεραπεία έχει κατορθώσει αρκετά στο χώρο της ψυχολογίας, αντιμετωπίζεται αρνητικά και με καχυποψία ή και ειρωνεία από πολλούς γιατρούς, οι οποίοι παραβλέπουν τα λόγια του Novalis το 1800: «Κάθε ασθένεια είναι ένα μουσικό πρόβλημα. Ο γιατρός οφείλει να βρει ποιες «δίνες» πρέπει να περιστρέψει ώστε να επανέλθει η αρμονική ενορχήστρωση του οργάνου Άνθρωπος. Η δόνηση είναι νόμος, η μουσική είναι δόνηση. Η δόνηση είναι κίνηση και η κίνηση είναι το καθοριστικό στοιχείο της ζωής στον κόσμο μας.»

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

1. Μουσική και ιατρική, Walter Gutdeutsch, εκδόσεις Νέα Ακρόπολη.

2. Η εσωτερική διάσταση της μουσικής, Φαμπρ ντ’ Ολιβέ, Αθήνα 1991, εκδ. Πύρινος Κόσμος.

Aν σου άρεσε κάνε LIKE..

Follow @frappedoupoli