ΑΠΟ ΤΗ ΓΚΙΟΥΡΤΖΗ Σ. ΝΙΚΟΛΙΝΑ
.PNG)
Άραγε χρειαζόταν
να επέλθει η ‘οικονομική κρίση’ για να ξεγυμνώσει την ανθρώπινη ψυχή???
Καθημερινά όλοι
μας, λίγο ή πολύ, ερχόμαστε σε επαφή με άτομα που φαίνεται να αδυνατούν να
αποδεχτούν τις διάφορες πτυχές της τωρινής
πραγματικότητας. Ανθρώπους που φέρονται παράλογα με βάση τα σημερινά δεδομένα. Αδιαμφισβήτητα,
όλοι τους ξεχωρίζουν από το ευρύτερο ‘θνητό’ ανθρώπινο δυναμικό και πάνω τους αναγνωρίζεις
εύκολα ή και καμιά φορά δυσκολότερα, γιατί άλλωστε το κρύβουν καλά, το στοιχείο
του ''ψεύτικου''. Κι όμως, ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ!!!
Δεν έχει περάσει
πολύ καιρός από τη στιγμή που βρισκόμουν στο σταθμό των υπεραστικών, όπου και
ήρθα ‘’μάρτυρας’’ ενός σπουδαίου και αξιοσημείωτου γεγονότος. Η επικρατούσα
εικόνα είχε ως εξής: κόσμο να τρέχει να προλάβει, παρέες κοριτσιών και αγοριών
να κάνουν σχέδια για την αυριανή τους έξοδο και ταλαιπωρημένους ανθρώπους να
ζητιανεύουν για λίγη δόση αξιοπρεπούς ζωής… Και εδώ είναι που κολλάει το ''ψεύτικο''. Μια κοπέλα που έκανε το
δικό της μικρό αγώνα για να βοηθήσει ορφανά παιδιά, απευθυνόταν στον κόσμο για τη
δική τους συμβολή στο έργο της. <<Κύριοι>> και
<<κυρίες>>, κοπέλες και αγόρια πλαστικοποιημένοι με ταμπέλες
επώνυμων ενδυμάτων και ούτε μια δραχμή (για την ακρίβεια ευρώ). Κανείς τους δεν
προθυμοποιήθηκε να συνεισφέρει έστω και λίγο για να βοηθήσει κάποιον άλλον που
έχει πραγματική ανάγκη. Εκείνη τη στιγμή μια γυναίκα, καταγωγής ρομάν, με
ένδυση που θα την έλεγες και ελλιπή για τις καιρικές συνθήκες, έβγαλε από την τσέπη της 2ευρώ και με μεγάλη
χαρά αγόρασε το ημερολόγιο για τα παιδιά. Αυτή η εικόνα έχει τυπωθεί στο μυαλό
μου για πάντα.
Ανθρωπιά,
βοήθεια, ειλικρίνεια, αγνό συναίσθημα και σεβασμός σημειώσατε Χ. Αρχίζω να
πιστεύω πως η εξευτελιστική οικονομία της χώρας μας έκανε ένα μεγάλο δώρο: να
αναγνωρίσουμε μέσα στο πλήθος αυτούς που το παίζουν κάποιοι, ενώ στην
πραγματικότητα είναι ένα τίποτα. Στηριζόμενοι σε μια ψεύτικη ευτυχία, στον
εγωκεντρισμό και στην αμορφωσιά τους έχουν μεταλλαχτεί σε αναίσθητα όντα που
κατά βάθος μέσα τους είναι δυστυχισμένα. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν πως θα ήταν να
είμαστε στη θέση του κοινωνικά ‘’ανίσχυρου’’ και πως θα νιώθαμε αν μας
απέρριπταν στην έκκληση μας για βοήθεια.
Λίγα και απλά
είναι τα βήματα που πρέπει να κάνουμε για να νιώσουμε πραγματικοί άνθρωποι που
έχουν τη λογική και κρίση από την οποία παρεκκλίνουν τα ζώα. Ευαισθητοποίηση,
κινητοποίηση, δημιουργία αληθινών σχέσεων, μόρφωση και αποφυγή συμπεριφορών που
αντιπροσωπεύουν τη μάζα, είναι τα βασικά. Άλλωστε σύμφωνα με τον John Bunyan <<δεν έχεις ζήσει το σήμερα αν δεν έχεις κάνει κάτι για κάποιον,
ο οποίος δε θα μπορέσει ποτέ να στο ξεπληρώσει>>.
|
|
